مى گردد و معالجهء آن غذاهايى است كه از اين ويتامين داشته باشند .
ويتامين ( پ پ ) عروق جلدى بدن را باز مىكند و سبب زيبايى مى گردد و كمبود آن توليد امراض جلدى از قبيل اگزما و جوش و غرور و سودا مى نمايد .
مى گويند براى بعضى از كچليها مفيد است و اختلالات ناشى از داروهايى را كه سولفاميد ناميده مىشود بر طرف مى نمايد .
كمبود اين ويتامين ضايعات پوستى را ايجاد مى نمايد و به زبان صدمه زده و لكنت مى آورد .
اين ويتامين در سبوس برنج ، در دل و قلوه و جگر ، در مغز و همچنين در زردهء تخم مرغ پيدا مىشود . تخم كبوتر از اين ويتامين زيادتر دارد و به همين جهت آن را براى لكنت زبان تجويز مىكنند .
ويتامين ( ف ) روغنهاى حيوانى و نباتى و مخصوصا روغن جوانهء گندم و بعضى از اقسام روغن ماهى و كوهان شتر ، داراى چربى مخصوصى هستند كه ويتامين ( ف ) ناميده مىشود .
اين ويتامين براى رشد نمو اطفال و رشد و نمو ناخن ضرورى است و روى اين اصل ماليدن روغنها مخصوصا روغن جوانهء گندم از ريزش مو جلو گيرى مى نمايد .
در سوداى اطفال مفيد است ، رشكا را هم معالجه مى نمايد . در جوش دادن زخمها با ويتامين ( آ ) همكارى مى نمايد . ممكن است اثر مغز حرام در جوش دادن زخمها مربوط به اين ويتامين باشد .
غير از ويتامينهايى كه شرح داديم ويتامينهاى ديگرى هم كشف شده است .
مثلا در اسفناج ماده‌اى پيدا كرده‌اند كه ضد كم خونى است و آن را ويتامين ( ب - پ ) ناميده اند .

358