responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تحفه حكيم مؤمن يا تحفة المؤمنين ( فارسي ) نویسنده : محمد مؤمن بن محمد زمان تنكابني    جلد : 1  صفحه : 239


ومحلل ومقوى اعضا وعصارهء مجفف او بهتر از جرم اوست وطلاى او جهة او رام حاره وباد سرخ ودرد مفاصل حاره وسحيحى كه به سبب حر كه در بغل وران بهم رسد وسوختگى آتش ومنع ريختن مواد بچشم ودلوك او با كلاب جهة قلاع واكتحال او جهة دمعه واسترخاى پلك چشم وضعف باصره ودمعه مفيد ومضر سپرز ومصلح او بادام وشربتش تا يك درهم وبدلش سماق وتخم او بسيار مسمن بدن ويك مثقال او قاطع اسهال صفراوى ورافع خفقان وطلاى او جهة شرى وحمره ودرد نقرس بيعديلست ماميران قسمس از زرد چوبه است وشاخهاى نبات او از زمين مرتفع وبرگش شبيه بلبلاب ومايل باستداره وسفيد مايل بزردى وبا لزوجه وبيخ او پر شعبه وكوچك وكره دار وغير مستقيم ودر كرمهاى او ريشهاى باريكى شبيه بموى ومنبتش نزديك آبهاست وهندى او زرد مايل بسياهى وچنينى زرد وزبونتر از هندى وغير هندى وچينى مايل بسبزى مىباشد وتخمش شبيه بكنجد در آخر سيم كرم وخشك وقوتش تا بيست سال باقيست مفتح سدد ومقرح جلد وجالى ومدر ومحلل وشرب او جهة يرقان وپيچش ورياح غليظه وطلاى او با عسل جهة برص ناخن وگلف وبرص وجرب وآثار وخوائيدن او جهة درد دندان وسعوط او جهة ثقيهء دماغ واكتحال او جهة بياض وظلمت بصر وناخنه مفيد ومضر كرده ومصلحش عسل وشربتش نيم مثقال وبدلش بوزن او زرد چوبه ونصف او مراست ماركياه اسم فارسى نباتيست قريب بدو زرع وبرگش شبيه به برگ بيد وگلش زرد وقبهء او شبيه بسر مار ومنبتش حريم حنال آذربايجان واكثر از متوطنين وآنجا يك درهم او را كوبيده در شوربا كرده ميخورند وديگر از گزيدن مار وهوام متضرر نميشوند وشرط مىدانند كه يك هفته بعد از او چيزى سواى نان فطير نخورند واحتراز از ادارار منى وجماع نمايند وظن حقير آنست كه او احيون باشد والله اعلم ماليا نزد بعضى مرانست وبولس گويد درختيست در بلاد شام كه خوردن برگ او دفع سم افعى مىكند وطلاى پوست او كه سوزانيده باشند رافع برص وخوردن نشارهء چوب او كشنده است ماش از حبوبات معروفه است در آخر اول سرد ومايل بخشكى وقوتش تا سه سال باقيست لطيفتر از عدس واز ساير حبوبات كم نفخ تر ومولد خلط صالح ومسكن حرارة والتهاب صفرا وقابض وموافق كرده ومقوى عصب وبهترين اغذيه صاحبان تبهاى حاره است وجهة سرفه وورم لهاة ودرد سر وضعف باصره ونزلات وضماد او با آب مورد مقوى اعضا ورافع درد ضربه وسقطه ومحلل او رام وجالى گلف وبا سركه وجهة جرب متقرح ومنع عرق مؤثر وقاطع باه ومضر دندان ودير هضم ومصلح او در ضرر باه وروغن بادام است وآب قرطم وبدلش باقلى ودر مبرودين جوارش كمونى وخردل ومصطكى است واز خواص اوست كه با وجود برودت تحريك سود او جذام نمى كند ماش هندى حب القلت است ماس اسم هندى الماس است از احجار نفيسه وآتش وآلات حديدى وامثال آن در آن اثر نمىكند واز سر انديب خيزد وقسمى از او سفيد قريب برنگ نوشادر وشفاف ومسمى بنوشادريست وبزرگتر از باقلى مشاهده احدى نشده وقسم سفيد او كمتر از نشادرى وقطعات بزرگ از او يافت مىشود واو را باو قدونى وزيتى نامند وقسمى مسمى بقبرسى ودر سفيد مانند نقره ست وآتش در او اثر مىكند ولهذا نزد بعضى اقسام الماس نيست وگويند سرخ وسبز رنگ از آن مىباشد وبهترين او ما قدونى وزبونترين او سبز خالدار است در چهارم سردو خشك ونزد بعضى در چهارم گرم وقليل او قاتل وتعليق او مقوى دل ورافع خوف وباعث سرعت ولادت وغلبهء برخصم ومسدس او مانع صرع وگذاشتن او بر دندان مفتت تاوست بدون كلفتى واز خواص اوست كه بغير شكل مثلث شكسته نمىشود ودر جميع اجسام معدنى اثر مىكند وسرب در او مؤثر است ماركيوا اسم فارسى است ونار كيوا نيز نامند نبات او شبيه بدرخت ودر كنار آبها وزمين سخت ميرويد وشاخهاى او بسيار وتا بقدر پنج زرع وبر شكن وبرگش كوچكتر از برگ زيتون ونرم وگلش سرخ وشبيه بگل شب بو وثمرش در ميان برگها ومانند فندق ومايل بسياهى ودرجوف آن دانه سياه وبسيار نرم وقسمى از فلفل المأ است و چون گرسنه ولسبيله وساير حبوب را در آن جوشانيده خشك كنند طعم او را از فلفل تميز نميتوانند كرد ودر دويم گرم وخشك ومحلل رياح ورافع بواسير وضماد پوست خشك او بغاية سرخ كنندهء رخسار ورافع او رام بارده وآثار جلد وطلاى خاكستر جميع اجزأ ورافع گلف وفرزجهء او مدر حيض وطلاى برگ او با آب سترندهء موى وشرب دانه او با عسل محلل رياح ومخرج بلغم است ما سقودون دواى هندى است گياه او شبيه بريحان وبرگش مانند برگ مورد مايل بتدوير ودر رايحه مانند سنبل هندى وگل او شبيه بياسمين گرم وخشك ولطيفتر از ياسمين وبرگ او را جهة عطريه داخل روغنها ميكنند ودر جميع افعال قريب بسنبل است ما غر به فارسى بر وتيركى كجى نامند گوشت او نسبت بسيار لحوم سردتر وكثيف تر از گوسفند وموافق محرورين وفصل كرمى هوا ومضر سوداوى مزاج ومصلح او بادام ونارحيل وخرماست وميوها وترشيها وكشك با او بغايت مضر است وگوشت بزغاله مافوق ششماه بسيار با رطوبت وبهترين لحوم ومسكن غليان خون وملطف است وپيه بز محلل وبا قوة قابضه ومسكن دردها وروياننده گوشت زخمها وشراب او جهة رفع ستم رزاريح وحريرهء او با نشاسته وآرد برنج وجاورس جهة سحج واسهال كه از اغذيه بهم رسد وافراط عمل دواى مسهل وحقنه او با آرد جهة قرحهء امعا وضماد او با سركين او وزعفران جهة نقرس مفيد وطلاى سركين او بغايت محلل وجهة ورمهاى كهنه واستسقا وورم سپرز وسوختهء او الطف وجالى وبا سركه جهة داء الثعلب وبا عسل جهة جرب ووضح واو رام صلبه وسعفه وقروح

239

نام کتاب : تحفه حكيم مؤمن يا تحفة المؤمنين ( فارسي ) نویسنده : محمد مؤمن بن محمد زمان تنكابني    جلد : 1  صفحه : 239
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست