أبو مخنف مشتمل بر عباراتى موضعگيرانه است كه كتاب هشام كلبى را كه خود اساس كتاب أبو مخنف تأليف شده ، شكل داده است ( 123 - 119 / pp , abu mihnaf ) . وستنفلد ياد آور شده كه نسخه ليدن ، در ميان نسخه‌هايى كه مربوط به أبو مخنف بوده و وى بررسى كرده ، تنها نسخه‌اى كه ابن طاووس را به عنوان جامع آن كتاب مىشناساند .
مقايسه لهوف با نسخه ليدن نشان مى دهد كه گر چه مربوط به همان سلسله حوادث اند اما دو تأليف متفاوت مى باشند . ابن طاووس در لهوف منابع خود را نمىشناساند ( مق‌ : - › ابن طاووس ، الدروع ) ، و كسانى را كه به عنوان منبع معرفى مى كند بيشتر شيعه اند ، و كوچكترين اشاره‌اى نيز به أبو مخنف در آن نيست . در برابر ، نسخه ليدن تماما بر مقتل منسوب به أبو مخنف متكى است به استثناى آنكه در مواردى از أبو عبد الرحمان عبد الله احمد بن حنبل ( م 290 ) نقل مى كند ( به عنوان مثال : برگهاى 48 - ر ، پ ، 58 - ر ، 72 - پ ، 76 - ر الى 77 - ر ) . تنها نقطه‌اى كه اين دو ( لهوف با نسخه ليدن ) با يكديگر تطبيق مى كنند بخش دوم مقدمه است ( نسخه ليدن برگهاى 34 - پ الى 35 پ ، لهوف 5 - 10 / 5 - 11 ) . از ميان اين اختلافات ( كه اكثرا ناشى از سقط يا قراءات مختلف است ) ميان دو متن ، برخى موارد منعكس كننده تلاش عمدي ( ناسخ ؟ ) براى تخفيف گرايش شيعى آن است . به اين صورت كه در لهوف ( ص 9 / 10 ) از " مولانا " الصادق نقل مى كند ، در نسخه ليدن ( برگ 35 - پ ) " جعفر الصادق رضى الله عنه " را ياد مى كند و روايتى كه در لهوف از اهل بيت پيامبر [ ص ] نقل شده در نسخه ليدن از خود پيامبر [ ص ] نقل شده است . بعد از كلمات : ( و ) قال على بن موسى بن جعفر بن محمد بن ابن طاووس ( در لهوف : + الحسينى ) جامع هذا الكتاب ، هر دو متن روش جداگانه‌اى را در پيش مى گيرند .
آنچه مى تواند رخ داده باشد يكى از احتمالات زير است :
الف : ابن طاووس متن نسخه منسوب به أبو مخنف را تأليف كرده و مقدمه خود را بر آن افزوده است . او بعدا برخى از مواد مقدمه را براى خطبه لهوف استفاده كرده است .
ب : ابن طاووس در ابتداء ، لهوف را نگاشته و بعدا قسمتهايى از خطبه را براى مقدمه نسخه ليدن منسوب به أبو مخنف استفاده كرده است ( همانطورى كه از موارد

79