تهران 1349 ش ، ص 175 ، المحجة البيضاء ، تحقيق : على اكبر غفاري ، تهران 1339 - 1342 ش ، ج 1 صص 190 ، 209 - 210 . علم اليقين في اصول الدين المهجة تحقيق :
محسن بيدار فر ، [ تهران o ] ( 1 ) 1358 ش 1400 صص 24 - 26 ، 704 - 705 ، 738 - 739 ، 741 - 743 ) ، همچنين تلخيصي با عنوان " تسيهل السبيل بالحجة في انتخاب كشف المحجة لثمرة المهجة " تأليف كرده است ( كه با تحف العقول ابن شعبه ، چاپ سنگى [ ايران ] 1303 صص 309 - 320 چاپ شده است ، چاپ جديدى از آن در قم در سال 1407 از آن منتشر شده است ) . فيض در اين تأليف برخى از نكاتى نقل شده را شرح مى دهد . وى در شرح خود رد علم كلام را از سوى ابن طاووس به نظر تأييد مىنگرد و در ظاهرا وى را به عنوان نماينده آراء اخبارى مى شناسد .
25 . * * لباب المسرة من كتاب ( مزار ) ابن ابى قرة ذريعه 18 / 274 [ ش ند ] ، 281 ش 110 .
در ذريه عنوان كتاب به اشتباه " لباب المستره " آمده است . تا آنجا كه از عنوان كتاب بر مى آيد ، بايد تلخيص كتاب " المزار ابن ابى قره " باشد . عبد الكريم برادر زاده ابن طاووس ، در كتاب الغرى ( ص 151 ) اين تأليف را به وى نسبت مى دهد . نيز نك‌ : - › كتاب المسرة . مق‌ : فهرست الخرسان ( در مقدمه وى بر فلاح 2 ) ص 18 ش 46 .
26 . كتاب اللهوف ( يا : الملهوف ) على قتلى الطفوف ذريعه 18 / 389 ش 576 ، 22 / 223 [ ش ند ] الاجازات 18 / 42 ، اقبال 32 / 562 ، كشف المحجة 138 .
نك‌ : بروكلمان ، ذيل 1 / 912 ش 5 . به گفته آقا بزرگ عنوان " لهوف " معروف‌تر از " ملهوف " است . احتمالا همين تأليف است كه حر عاملي در اجازه خود به محمد فاضل المشهدي ( بحار 110 / 117 ) در ميان آثار ابن طاووس ، كه اجازه روايت آنها را به وى داده به آن با عنوان " مقتل الحسين " ياد مى كند . لهوف درباره رخدادهايى است كه به

o . قم ( نه تهران ) . م

76