الزواجر " و در طرائف 417 / 127 ( و نيز در ابن شهر آشوب ، مناقب 3 / 85 ) " كتاب المواعظ والزواجر " آمده است . ابن طاووس از نسخه‌اى با تاريخ ذى قعده 473 استفاده كرده است ( كشف 157 ) . وى مؤلف را سنى مى دانسته ( طرائف ; نك‌ : بحث ذيل - › كتاب معاني الاخبار ) و به وصيت امام على [ ع ] به فرزندش امام حسن [ ع ] كه در جزء اول ( كشف 157 ) آن كتاب بوده اشاره مى كند . در مورد طرائف 205 / 53 ، معاويه سال چهلم هجري را " عام السنة " ناميده است .
گويا اين تأليف باقى نمانده است . اينكه بروكلمان ( 1 / 127 ) در اولين چاپ كتاب خود ، نسخه ء Koprulu 730 را به " عسكري " نسبت داده ، Rescher تصحيح كرده است . وى به درستى خاطر نشان كرده است كه متن مورد بحث " كتاب الزواجر عن اقتراف الكبائر " از ابن حجر الهيتمى ( م 974 ) است . ( نك‌ : مقاله - 163 . pp , 1911 , 14 , MSOS , " Bibliothek - Arabische Handschriften der Koprulu " . ( 197 . at p , 198 بروكلمان در چاپ دوم تأليف خود ( 1 / 132 ) به گفته ء Rescher توجه كرده اما عنوان را در مدخل " عسكري " نگاه داشته است . وى همچنين در بروكلمان ، ذيل 1 / 193 در نسبت نسخه ء مذكور به عسكري اشتباه پيشين را تكرار كرده است .
660 . + - الزيج / عبد الله بن احمد حبش ( يا : بن ابى حبيش / حبش ) ( زندگى در اوائل قرن چهارم ؟ ) فرج المهموم 205 در فرج المهموم * برگ 137 بجاى " ابى حبيش " جيش آمده است . سزگين ( 6 / 188 ش 2 به نقل از فرج المهموم 205 ) او را " بن ابى حبش " خوانده است . محتملا مؤلف " عبد الله المعروف بحبش " باشد كه از جعفر بن محمد الفريابى ( م 301 ; نك‌ : سمعاني 4 / 49 ; ابن الاثير ، اللباب 1 / 336 - 337 ) روايت كرده است . نك‌ : مدخل بعدى . ابن طاووس اين كتاب را در ميان تأليفات نجومى مؤلفان سنى كه در اختيار داشته ياد كرده است . ابن طاووس نسخه‌هاى زيج‌هاى نجومى را نيز كه در مدخلهاى ذيل آمده در

607