مى كند كه بيش از 60 كراسه دارد ( نك‌ : دروع * ) . فلاح 1 در فتح الابواب ، اقبال ( 222 / 725 ، 484 / 270 ، 553 / 336 ، 639 / 428 ) وجمال الاسبوع ( 365 ، 410 ) به عنوان جزء اول مهمات شناسانده شده است . فلاح السائل در الامان ( 76 / 90 ، 79 / 92 ) ، اقبال ( 236 / 9 ، 308 / 67 ، 508 / 287 ، 556 / 339 ) جمال الاسبوع ( 185 ، 190 ، 224 ، 226 ، 228 ، 357 ، 410 - 412 ، 417 ، 441 - 442 ، 505 ) ومهج الدعوات ( 145 ) به عنوان " كتاب ( في ) عمل اليوم والليلة " ياد شده است .
كتاب النجاح في الادعية بنا به گفته رياض ( ج 3 / 113 ، نيز نك‌ : ذريعه 5 / 250 ش 1202 ، ج 24 / 63 ش 311 ) تأليفى از ابن طاووس است كه عبد الرحمن بن يحيى البحراني ( زندگى در قرن 11 ) در " جوامع السعادات في فنون الدعوات " ( نسخه خطى آن موجود است ) از آن استفاده كرده و محتملا عنوان ديگرى براى فلاح السائل مى باشد . ابن طاووس اظهار مى دارد كه بعضى از مواد اين تأليف را از اسعد بن عبد القاهر اصفهانى در دوره ملاقات آنان در صفر 635 ، در بغداد روايت كرده است ( فلاح 15 / 12 ) . حداقل در يك مورد مطلبى در اين كتاب افزوده شده است : ابن طاووس د ر فلاح السائل 116 - 117 / 109 عبارتى را از تفسير طبرى نقل مى كند كه آن را دو سال بعد از تأليف كتاب ديده است .
فلاح 1 در تهران به سال 1382 منتشر شده است . اين چاپ مبتنى بر دو نسخه خطى است كه هر دو از قرن حاضر هستند ( نك‌ : فلاح السائل چ 1 ص 291 ) چاپ نجف 1385 چاپ ديگرى از همان چاپ اول ( نك‌ : فلاح السائل چ 2 مقدمه محقق ص 20 ) . آن چاپ داراى همان متن نخستين است جز آن كه عباراتى از مقدمه ابن طاووس كه مربوط به دو گونه تقسيم اجزاء مهمات است از آن حذف شده است .
برخى از مواد فلاح جزء اول در هيچ كدام از اين چاپها نيامده ، اما مى توان از موارد نقل شده در بحار و مستدرك آنها را مشخص كرد . ( نك‌ : به عنوان مثال - كتاب ادب الامام والمأموم - كتاب الامامة ، مق‌ : - الامالى [ الطوسى ] . جاى دقيق موارد مفقود شده‌اى را كه مى توان مشخص كرد در فهرست مشخص كرده‌ايم . ) آقا بزرگ از تعدادى از نسخه‌هاى خطى فلاح جزء اول ياد مى كند . اين نسخه ها ظاهرا غير از نسخه‌هايى است

60