مختلف سفر ) و محتملا انگيزه نگارش آن ، سفرهاى خود ابن طاووس بود است ( مق‌ :
الامان ص 117 / 129 ، 143 / 150 - 151 ) .
در ذريعه از دو نسخه ياد شده و به چاپ اول ( = نجف 1370 ) آن اشاره نشده زيرا در آن زمان هنوز به چاپ نرسيده بود . در الامان هيچ نوع جزئياتى درباره نسخه‌هاى مورد استفاده داده نشده است ، الامان 2 ( قم 1409 ) مبتنى بر دو نسخه است ( اينها غير از نسخه‌هايى است كه در ذريعه ياد شده ) : يكى نسخه مرعشى 116 و ديگرى : دانشگاه تهران 1828 . نسخه دوم آغاز ندارد ( و از سطر 12 ص 26 الامان 2 آغاز مى شود ، گر چه به اين مثال در جاى خود اشاره نشده است ) . نسخه دوم توسط حسين بن عمار البصري ( ناشناخته ) كتابت شده است . دانش پژوه ( در فهرست دانشگاه تهران ج 8 تهران 1339 ش . ص 426 ) ، آقا بزرگ ( الانوار الساطعة ص 51 ) و جواد الشهرستاني ( مقدمه الامان 2 ص 9 ) اظهار مى دارند كه بر اساس نوشته البصري ، وى كتاب را در چهارشنبه 14 ربيع الاول 632 به اتمام رسانده و از اينجا به اين نتيجه رسيده اند كه الامان بايد قبل از اين تاريخ تأليف شده باشد . درباره اين تاريخ چند مسأله جدى وجود دارد . اولا اينكه در ليستى كه در الاجازات آمده ، از الامان ياد نشده است ( گر چه اين به معناى آن نيست كه اجازات قبل از آن تأليف شده باشد ) . ثانيا ابن طاووس در الامان به تأليفات مختلفى كه بعد از سال 632 تأليف كرده مثل فرج المهموم وفتح الابواب اشاره كرده و مثلا درباره فرج المهموم سفارش مى كند كه در سفر بايد همراه باشد ، ثالثا اينكه او ( الامان 116 / 128 ) به زمانى اشاره مى كند كه وى با خانواده خود در نجف زندگى مى كرده و اين محتملا بين سالهاى 645 و 648 بوده است . و نكته آخر اينكه : همانطور كه از عكس آخرين صفحه نسخه تهران مى توان ديد ( مقدمه محقق بر الامان 2 ص 13 ) تاريخ ذكر شده 24 ( نه 14 ) ربيع الاول است كه در سال 632 در يكشنبه بوده ( يك روز قبل يا يك روز بعد از يكشنيه ) و نه چهار شنبه . ( براى حساب روزهاى هفته در تقويم اسلامى نك‌ :
. 39 - 36 . pp , chronologie , grohmann

. الامان 1 به معناى چ اول و الامان 2 يعنى چ دوم . اين مسأله در مورد ديگر كتابها صادق مى باشد .

51