بن محمد بن احمد معروف بابن الخوارزمي ( زنده در قرن ششم ) ذريعه 15 / 348 ش 2233 المجتنى 25 - 28 آقابزرگ تأليفى را با اين نام بدون ذكر نام مؤلف ياد كرده و گفته است كه اين كتاب مورد استناد كفعمي در جنه والبلد قرار گرفته است . افندي ( رياض 5 / 402 ) كه عنوان كامل كتاب را از المجتنى نقل كرده ، احتمال مى دهد كه نويسنده سنى باشد . اين مى تواند درست باشد . اين خوارزمى حديث نبوى را نقل كرده كه آن را در دمشق در 536 از برهان الدين بلخى ( يعنى أبو الحسن على بن الحسن بن محمد بن شاذان [ م شعبان 548 ] ; نك‌ : ابن عساكر تاريخ 12 / 20 ; ابن ابى الوفاء 1 / 359 - 360 ; لكهنوى صص 120 - 121 ) شنيده است . برهان الدين نيز به عنوان شيعى شناخته نمى شود ; وى در حلب اذان شيعى را تحريم كرده بود ( يعنى : جمله حى على خير العمل ) ( نك‌ : شذرات الذهب 4 / 148 ; مق‌ : ابن عساكر ) .
مورد نقل شده در المجتنى روايتى از پيامبر [ ص ] است كه در آن ثواب قرائت سوره اخلاص را بعد از هر نماز يادآور مى شوند .
33 . * * كتاب الانبياء والاوصياء من آدم إلى مهدى [ ع ] / محمد بن على ( شلمغانى ) ( م 322 ؟ ) فرج المهموم 111 در فرج المهموم از مؤلف تنها با عنوان محمد بن على ياد شده ; محتمل است كه اين اشاره به شلمغانى غالى باشد ( نك‌ : نجاشى 378 ش 1029 ; نوابغ ص 289 ) ; اولا نام تأليف آن گونه كه در فرج المهموم آمده مى تواند عنوان كامل تأليف ( در جاى ديگر شناخته نشده ) شلمغانى يعنى " كتاب الاوصياء " باشد ( در باره ء آن نك‌ : نجاشى و ذريعه 2 / 478 ش 1873 ; مق‌ : , Levi della Vida . G در :
antica ' Un " 1964 , 14 , AlUON " , ita ' opera sconosciuta di controversia si صص 233 - 244 در صص 240 - 244 ) ; ثانيا از آنجا كه شلمغانى نزد شيعيان امامية

187