20 . * * - كتاب الاعمال المعروف بالسجل / أبو العباس الفضل بن ابى سهل بن نوبخت ( زنده در اوايل قرن سوم ) ذريعه 12 / 148 ش 991 فرج المهموم 125 عباس اقبال ( خاندان نوبختى صص 13 - 14 ، 20 ) يادآور شده كه ابن نديم ، نام پدر مؤلف يعنى أبو سهل را فضل ياد كرده ، اما اين نادرست است . همين فضل است كه برخى از رسائل نجومى او را ابن طاووس نام برده است ( اقبال عناوين اين رسائل را نكرده است ) . براى جزئيات بيشتر نك‌ : - › كتاب في المسائل وابتداء الاعمال .
21 . * * كتاب عمل ذى الحجة / أبو على الحسن بن محمد بن اسماعيل بن محمد بن اشناس ( اشناس ) الاشناسى البزاز ( البزار ) ( م ذى قعده 439 ) ذريعه 15 / 344 ش 2204 اقبال 532 - 537 / 317 - 321 ، 540 - 541 / 324 - 325 ، 545 / 329 - 330 ، 552 - 553 / 335 - 336 ، 713 - 740 / 496 - 513 .
درباره مؤلف ( كه يكى از شيوخ أبو جعفر طوسى است ) نك‌ : تاريخ بغداد 7 / 425 - 426 و نقل او در : ابن اثير ، اللباب 1 / 66 - 67 ( در آنجا وى را " رافضي خبيث " خوانده است ) ; رياض 1 / 311 - 314 ; اعيان 23 / 70 - 76 ; النابس ص 54 . ابن طاووس از نسخه‌اى به خط مؤلف و با تاريخ 437 بهره برده است . نكته جالب اينكه ابن طاووس روايتى طولانى از خبر مباهله را به طور كامل نقل كرده است ( اقبال 713 - 740 / 496 - 513 ) ; اين نقل در بحار ( 2 / 286 - 325 باب المباهلة ) نيز آمده است .
اين نقل از كتاب المباهلة ء مفقود شده ء أبو الفضل محمد بن عبد الله بن عبد المطلب شيباني ( زنده در قرن چهارم ، نك‌ : به همين فهرست تحت عنوان الامالى ) نقل شده است . محتملا ماسينيون در اين استدلال كه تأليف شيباني غير از كتاب المباهلة محمد بن على شلمغانى ( م 322 ; مق‌ : ذريعه 19 / 47 ش 244 ) نبوده و نيز اين كه شيباني اين حقيقت را مخفى كرده و دليل آن نيز شهرت شلمغانى به عنوان يك شيعه غالى بوده است ، بر صواب است .

177