زمان وى بوده ، اما همه رشته‌ها بطور مساوى در نقلهاى باقى مانده در كتابها نمود ندارد .
اين بطور خاص مى تواند ناشى از اين باشد كه برخى از كتابها وى ، بيش از ديگر كتابهاى او برجاى مانده است . در عين حال ، اين مطلب منعكس كننده ء علائق خاص ابن طاووس نيز مى باشد . بنابراين ، اين حقيقت كه كلام وفقه براى او جذابيتى نداشته در تعداد نسبتا اندك نقلهائى كه در باره اين موضوعات آمده انعكاس يافته است ; از سوى ديگر علاقه ء گسترده او به ادب سنى ( حداقل تا اندازه‌اى به خاطر درگير شدن وى در مناظره باسنيان ) نه تنها سبب شد تا وى تعداد زيادى از متون اهل سنت را در كتابخانه‌اش نگهدارى كند بلكه از بسيارى از آنها در آثار خود نقل كند . در واقع ، از عناوينى كه در نوشته‌هاى برجاى مانده ابن طاووس آمده ، نزديك به 220 ( حدود يك سوم ) آثار سنى هستند و مى دانيم كه بسيارى از اين كتابها ، جزو كتابخانه او بوده است . 52 ابن طاووس از آثار معاصران خود آگاه بوده است . برخى از كتابهايى كه او از آنها نقل كرده عبارتند از : معجم البلدان ياقوت 53 ( م 626 ) ، تاريخ ابن اثير ( م 630 ) ، عوارف المعارف أبو حفص سهروردي ( م 632 ) ، مطالب السئول في مناقب آل الرسول از محمد بن طلحه الحلبي ( م 652 ) و تاريخ ابن الساعي ( م 674 ) كه ابن طاووس با او آشنائى داشته است . 54 براى بدست آوردن وسعت كتابخانه ء وى بايد به دوامر توجه كرد . اولين مسأله توجه به تعداد مجلدات ( بيش از توجه به عناوين ) است . آنچه مى توانيم بر آن تكيه كنيم علاوه بر آگاهيهايى كه ابن طاووس بدست داده اطلاعاتى است كه ما درباره تعداد كتابهاى وى در دست داريم .
به عنوان مثال او از يك نسخه ء ده جلدى تفسير جبائى كه در مالكيت وى بوده

52 . در سعد السعود ، نسبت متون سنى به شيعه حدود سه به يك مى باشد كه منعكس كننده ء غالب بودن تفاسير سنى در كتابخانه اوست . اليقين كه به هدف " مناظره " تأليف شده ، غالبا مشتمل بر متون سنى است . 53 . گر چه از معجم الادباى او نقلى نياورده همانطور كه الشبيبي خاطر نشان كرده است ( مورخ العراق ابن الفوطى ج 2 / 1 ص 240 ) . 54 . نك‌ " فهرست " ذيل همين عنوان .

135