است از شاگرد بياضى يعنى تقى الدين ابراهيم بن على بن حسن العاملي الكفعمي ( زنده در 895 ; نك‌ : شرح حال وى در رياض 1 / 21 - 25 ) . كفعمي ( نيز در باره ء او نك‌ : باب سوم فصل هشتم ) حداقل هفت تأليف ابن طاووس را در دست داشته است : فتح الابواب ( نقل شده مث‌ : در : الجنة صص 392 - 393 = الجنة * برگ 107 پ ) ، الدروع ( نقل شده ، مث‌ : در : الجنة ص = 206 الجنة * برگ 56 - ر ) ، * الاقبال ، المضمار ( كه ذيل عنوان جانشين " كتاب عمل شرح رمضان " آمده ) مهج ، المجتنى وزائر . كفعمي كتابي با عنوان " ملحقة الدروع الواقية " تأليف كرده كه در بحار از آن نقل شده است ( ذريعه 22 / 199 ش 6687 ) . وى از اغاثة الداعي نيز نقل مى كند اما ترديد دارد كه تأليف مزبور را ديده است يانه زيرا دو قطعه از آن درمهج نيز وجود دارد . ( الجنة ص 87 [ حاشيه ] = الجنة * برگ 23 پ = مهج 145 ; الجنة 309 = الجنة * برگ 84 ر = مهج 320 - 321 ) .
تأليفات ابن طاووس ( اصل عربي با ترجمه ء فارسى ) بويژه در دوره ء صفوي شهرت يافتند . نقلهاى زيادى از بسيارى از تأليفات وى در آثار علماى بزرگ امامى اين دوره كاملا مشهود است . يكى از نخستين كسانى كه از ابن طاووس نقل كرده ، شرف الدين على الحسينى الاستر آبادي النجفي ( زندگى در قرن دهم ; نك‌ : رياض 4 / 66 - 69 ; اعيان ج 36 ص 50 - 52 ) است . كتاب تاويل الايات الظاهره في فضائل العترة الطاهره او مشتمل بر نقلهاى گسترده وارجاعاتي به سعد السعود ( نك‌ : نجفى صص 111 ، 113 ، 121 ، 123 - 124 ، 145 ، 153 ، 157 ، 207 ، 233 - 235 ، 265 ، 267 ، 483 ، 554 ) ، اليقين ( نجفى صص 121 ، 180 ، 228 230 ، 267 - 275 ، 280 ، 554 ، 739 ) و نيز طرائف ( نجفى صص 111 ، 157 ; نيز نك‌ - › تاويل ما نزل ) مى باشد .
ديگران عبارتند از : بهاء الدين عاملي ( مق‌ : Amili ' - Din al - al ' Baha , Bosworth . E . C , and his Literary Anthologies . 46 . p , 1989 , Manchester و حر عاملي . شيخ حر عامل در وسائل ( نك‌ : فهرست منابع او درج 1 / 1 ص 6 ، ج 9 / 3

نسخه‌اى از كتاب الدروع به شماره ء 442 مرعشى ، محتوى يك دستكارى از كفعمي نيز مى باشد . در برگ 82 پ ، 83 ر كفعمي با عنوان " قال كاتب هذا الكتاب " روايتى را كه ابن طاووس بدان اشاره كرده اما متن آن را نياورده نقل مى كند ( مؤلف ما به اين نكته توجه داشته است . ) . م

117