مشخص نمى كند 119 ( بويژه در تأليفات اوليه ) . ابن طاووس انديشهء عمل‌گرا داشته ( practical turn of mind ) : در يك مورد يك آيه قرآنى را نقل كرده و مى گويد : منبعى كه از آن آيه را نقل كرده تنها بخشى از آيه را آورده است . او مى گويد : وى تمام آيه را مى آورد تا كسانى كه آن را حفظ ندارند بتوانند آن را نقل كنند . 120 وى در مواردى ، اطلاعاتى را كه پيش از آن آورده تلخيص مى كند تا خواننده مجبور نشود براى يافتن آن به جستجو بپردازد . 121 و يا متن ادعيه‌اى كه در جلد ديگرى آمده ، براى نفع كسانى كه آن را ندارند تكرار مى كند . 122 فصل هفتم :
منابع مورد استفاده ء ابن طاووس ما از باقى ماندن بيش از يك سوم منابعى كه وى در تأليفاتش از آنها نقل مى كند آگاهى نداريم . براى بسيارى از اين تأليفات ، تنها منبع اطلاعاتى نوشته ء ابن طاووس است و در مواردى تنها موارد نقل شده از آن كتابها ، نقل ابن طاووس است . از فهرست مفاهيم مى توان انديشه‌اى از وسعت موضوعاتى كه در اين تأليفات مورد توجه قرار گرفته بدست آورد . موارد زير ( كه با متون شيعى آغاز مى شود ) دورنمائى است از تأليفاتى كه از آنها

119 . مق‌ : توضيح او در مصباح الزائر * ص 121 : ما آن را همانگونه كه يافته‌ايم نوشته‌ايم [ يعنى : متن زيارتى كه در كنار مشهد على [ ع ] خوانده مى شود ] ; همچنين مصباح الزائر * صص 222 ، 313 . براى جزئيات بيشتر نك‌ : ذريعه 8 / 177 - 179 ; مستدرك چ سنگى 3 / 469 - 471 . ابن طاووس در مواردى در اقبال ، ادعيه‌اى براى ماه رمضان نقل مى كند كه آن را در " كتب اصحابنا العتيقة " يافته است ; نك‌ : اقبال صص 387 / 151 ، 389 / 158 ، 391 / 163 ، 417 / 187 ، 421 / 191 ، 425 / 196 ، 432 / 203 ، 435 / 207 ، 444 / 216 ، 450 / 227 ، 455 / 237 . 120 . نك‌ : الامان ص 118 / 130 . 121 . نك‌ : همان صص 130 / 141 ، 132 / 142 ; مق‌ : مصباح الزائر * ص 206 . 122 . نك‌ : اقبال ص 383 / 143 .

149