فصل ششم روش كار ابن طاووس به عنوان يك نويسنده توضيح جالبى را از روش كار خود بدست مى دهد . ظاهرا روش سنتى اين بوده است كه مؤلف مسوده ء كتاب را آماده مى كرده آنگاه مسوده به كاتب داده مى شده تا از آن نسخه‌اى بنويسد سپس آن را به مؤلف باز مىگردانده تا از آن نسخه ء خوبى را آماده كند . ابن طاووس توضيح مى دهد كه بخاطر درگير شدن با مسائل ديگر نتوانسته از اين شيوه ء معمول پيروى كند . به جاى آن ، وى از كار يك ناسخ بهره مى گرفته كه ظاهرا در طى كار در خانه وى بسر مى برده است : ( كان عندنا ناسخ ) . از ناسخ بدين ترتيب استفاده مى شده است : الف : ابن طاووس انديشه ء خود را بر روى تكه‌هاى كاغذ ( رقعيات ) مى نوشته و ناسخ فورا آن را كتابت مى كرده است . ب : در وقت نقل از متون مكتوب ، يا از كتاب اصلى براى ناسخ املا مى كرده يا قطعه‌اى مورد نظر را به وى نشان مى داده و ناسخ خود آن را مى نوشته است . بدين ترتيب نياز به مسوده نبوده است . اوراقى را كه ناسخ بر روى آنها مى نوشته ترتيب خاصى نداشته و مى توان آنها را با فيش‌هاى امروزى مقايسه كرد . قدم بعدى اين بوده است كه ابن طاووس برگ كامل ( قائمة ) را مى گرفته و متن مورد نظر را در آن مى نوشته و آن را به كاتب مى سپرده تا آن را بنويسد همينطور قائمه به قائمه جلو مى رفته و آنها را بدست كاتب مى سپرده و او نيز به ترتيب مى نوشته است . بدين ترتيب كار به صورت نهائي ( احتمالا با تجديد نظر ) در مى آمده است . ابن طاووس مى بايد از نقصان چنين روشى آگاه بوده باشد بطورى كه حاصل چنين روشى تهيه تنها يك نسخه كامل از متن در ترتيب درست آن بود ; او يادآور مى شود كه اگر نقصانى در متن آخر وجود دارد بخاطر پيروى او از اين روش است . 110 اين مساله سبب شده تا ابن طاووس بگويد " مبيضه أي " كه ناسخ آماده كرده

110 . فلاح 15 / 12 - 13 ( و از آنجا روضات 4 / 334 ) ، اقبال 224 / 728 ، [ ند 760 ] / 531 ،

147