اين كتاب معروف ترين و مفيدترين تأليفات عالم محدث ، خبير ، اديب ، ميرزا حسين نورى متوفى در 1320 مى باشد ، كه از بزرگان و متتبعان علماى حديث و رجال بوده و اشعارى به فارسى سروده ، اما به اخبار شاذه و ضعيف و خوابها اعتماد كرده و بعضى از مؤلفات خود را مانند فصل الخطاب بر مبناى اين اعتقاد تأليف و از اعتبار انداخته و به اين سبب بعضى از معاصران آثار قابل تقدير او را گويا نا ديده گرفته و به او جسارت و اهانت كرده و در مقابل عده‌اى از شاگردان او در مقام مدح وى دچار نوعى اغراق شده‌اند ، همچون محدث قمى در الكنى والألقاب 2 : 404 و علامه تهرانى در نقباء البشر : 543 .
محدث نورى كتابخانه‌اى مهم مشتمل بر كتب نادر و كمياب داشته ، كه پس از او متفرق و بقيه‌اى از آن به كتابخانه مدرسه آيت اللّه بروجردى در نجف منتقل شده است .
مصفى المقال : عربى ، در شرح حال كسانى كه در علم رجال يا تراجم يا انساب ، تأليفى دارند . از تأليفات صاحب الذريعة است . در 1378 در تهران چاپ شده ولى مغلوط است .
الإسناد المصفى يا المشيخة ، مطبوع در 1356 در نجف اشرف مختصر اين كتاب است .
معجم المطبوعات العربية والمعربة : عربى ، در دو جلد ، فهرست كتابهاى عربى چاپى است كه قبل از 1340 چاپ شده‌اند .
تأليف يوسف اليان سركيس مسيحى متولد 1272 و متوفى 1351 .
اين كتاب در 1347 در مصر چاپ و 1388 در تهران افست گرديده .
مطبوعات ايران را كمتر نوشته ، و مستدركى بنام جامع التصانيف الحديثة

489