فراخواندند و چون همه جمع شدند مامون به منبر رفت نخست نيايش و ستايش خداوند را انجام داد و بر پيامبر ( ص ) و خاندانش درود فرستاد و سپس گفت اى مردم خداوند به ما و شما در مرگ خليفه درگذشته كه درود خدا بر او باد صبر عنايت فرمايد و خليفه تازه را بر ما و شما فرخنده گرداناد و بر عمر او بيفزاياد ، آنگاه عقده گلويش را گرفت و گريست و چشم خود را با جامه سياهش پاك كرد ، و گفت اى خراسانيان با امام خود تجديد بيعت كنيد و همه مردم با او بيعت كردند .
و چون امين به خلافت رسيد و مردم با او بيعت كردند شاعران به حضورش بار يافتند و حسن بن هانى هم همراه ايشان بود [ 485 ] ، چون شاعران اشعار خود را خواندند ، پس از همه حسن بن هانى برخاست و اين ابيات را براى او خواند « هان ، باده را با آب درآميز تا از شدت آن بكاهى همانا باده را گرامى نمىدارى مگر آنكه آنرا با آب درآميزى .
باده اى كه پيش از آميختن با آب سرخفام و پس از آن زرد چهره است گويى پرتو خورشيد بر تو مىتابد .
پندارى ياقوتهاى آرام اطراف آن است يا چشم گربه هاى كبود چشم در حال حركت است .
خداوند كرامت امتى را كه امير مؤمنان امين شهريار آن است افزوده است .
تو با شمشيرها و نيزه ها اين امت را حمايت كردى و دين و دنياى ايشان را افزايش و رونق بخشيدى .
فرزندزادگان منصور ترا براى خلافت از خود شايسته تر ديدند گر چه بر خلاف آنچه در دل دارند آشكار سازند » .
امين به همه شاعران صله داد و به ابو نواس بيشتر بخشيد .

485 - حسن بن هانى مشهور به ابو نواس ، شاعر بزرگ قرن دوم هجرى سال تولد و مرگ او مورد اختلاف است ، شعر او درباره شراب و غلامبارگى معروف است و چندان پايبند به اصول اخلاقى و دينى نبوده است ، براى اطلاع بيشتر از شرح حال و كتابهاى مرجع ، ر . ك ، به ، ابن قتيبه ، الشعر و الشعراء ص 680 چاپ بيروت 1969 و دانش نامه ايران و اسلام ص 1120 . ( م )

434