مرتكب گناهان بزرگ شده و انجام كارهاى حرام را روا مىداند براى تو حلال است ؟ از خدا بترس و نسبت به بندگان خدا دوستى و محبت كن .
عبد الرحمن همواره در صدد فريب دادن ابن قريه بود تا آنكه ماموريت خود را رها كرد و با عبد الرحمن ماند .
عبد الرحمن باو گفت مىخواهم نامه اى مسجع به حجاج بنويسم و كارهاى ناپسند و بدانديشى او را بازگو كنم متن نامه را براى من املاء كن ، ايوب گفت حجاج كلمات و الفاظ مرا مىشناسد ، گفت چه اهميتى دارد كه اميدوارم بزودى او را بكشيم و ايوب بن قريه براى او املاء كرد و او چنين نوشت :
« بسم الله الرحمن الرحيم ، از عبد الرحمن بن محمد به حجاج بن يوسف ، سلام بر كسانى كه اهل اطاعت از خدايند و بانچه خداوند نازل فرموده است حكم مىكنند و خون ناروا نمىريزند و احكام خدا را معطل نمىگذارند ، و من خدايى را ستايش مىكنم كه مرا براى جنگ با تو برانگيخته و براى ستيزه با تو نيرومند فرموده است ، به هنگامى كه پرده هاى تو دريده شده است و كارهايت پيچيده و تو خود سرگردان و اندوهگين شده اى آنچنان كه حق را نمىشناسى و صدق و راستى را نمىپذيرى و نه بسته اى را توانى گشود و نه گشوده يى را توانى بست ، در كارهاى خود گشاده دستى كردى و در گمراهى سرگشته شدى و خويشتن با شرارت درآميختى اكنون كار خود چاره ساز و اندازه نگهدار كه آب و نان در اختيار دارى و همراه تو گروهى تبهكاران هستند كه ترا سرمشق خود قرار داده‌اند و پا به پاى تو رفتار مىكنند اكنون براى رويارويى با دليران و شمشيرها و نيزه ها آماده شو كه بزودى بدبختىهاى كارهايت را خواهى چشيد و گمراهى تو دامنگيرت خواهد شد و السلام » .
چون حجاج اين نامه را خواند الفاظ و كلمات ابن قريه را شناخت و دانست كه آن نامه بانشاى اوست ، در پاسخ چنين نوشت :
« بسم الله الرحمن و الرحيم ، از حجاج بن يوسف به عبد الرحمن بن اشعث [ 401 ] سلام بر پارسايان باد نه بر بدعتگذاران ، من خداوندى را مىستايم

401 - بايد عبد الرحمن بن محمد بن اشعث باشد ، ولى ظاهرا گاهى اينگونه اختصارها معمول و متداول بوده است . ( م )

362