فردا ، دو سپاه بسوى يك ديگر پيش رفتند و در جايى بنام خازر [ 367 ] روياروى شدند ابراهيم بر دليران سپاه خود بانگ زد كه بر پهلوى چپ حمله كنيد و قبيله قيس آنجا بودند . عمير بن حباب به دوست خود گفت به جان پدرت سوگند اين دورانديشى است كه اين مرد به ما اعتماد نكرد و ترسيد به گفته خود عمل نكنيم .
عمير بن حباب هم ميان افراد قبيله قيس بانگ برداشت كه اى خونخواهان كشته شدگان مرج راهط و ايشان پرچمهاى خود را سرنگون كردند و گريختند و مردم شام شكست خورد ، ابراهيم بر آنان حمله برد و گروه بسيارى از ايشان را كشت و شامىها گريختند ابراهيم تا هنگام شب آنها را تعقيب كرد ، حصين بن نمير فرمانده سپاه شام كه از قاتلان امام حسين ( ع ) بود و شرحبيل پسر ذى الكلاع و بزرگان سپاه شام كشته شدند .
چون شدت جنگ فرونشست ، ابراهيم گفت من ضمن جنگ مردى از شاميان را كشتم كه پيشاپيش آنان جنگ مىكرد و مىگفت من جوانمرد قريشم و چون بزمين افتاد از او بوى مشك استشمام كردم او را ميان كشتگان جستجو كنيد ، جستند و او را يافتند معلوم شد عبيد الله بن زياد است ، ابراهيم دستور داد سر او را جدا كردند و پيش مختار فرستادند و مختار هم آنرا براى محمد بن حنفيه فرستاد .
ابراهيم بر اردوگاه شاميان دست يافت و هر چه در آن بود به غنيمت گرفت . هند دختر اسماء بن خارجه فزارى همسر عبيد الله بن زياد پيش ابراهيم آمد و گفت اموال او را غارت برده‌اند ، ابراهيم گفت چه مقدار از اموال تو غارت شده است ؟ گفت پنجاه هزار درم ، دستور داد صد هزار درم باو دادند و صد سوار همراه او كرد تا او را پيش پدرش به بصره بردند .
عبيد الله بن عمرو ساعدى كه شاعر بود پيش ابراهيم بن اشتر آمد و اين ابيات را براى او سرود :
« خداوند به تو هيبت و پرهيزگارى عنايت فرمود و خاندان ترا در بهره و

367 - ياقوت ، آنرا رودخانه يى ميان اربل و موصل مىداند ، ج 3 ص 388 . م

340