هر كس در خانه خود را ببندد در امان است .
ياران على ( ع ) در اردوگاه آنان بر سيم و زر و كالاهاى ديگر مىگذشتند و برنمىداشتند و فقط سلاحى را و مركوبى را كه در جنگ بكار برده بودند تصرف مىكردند ، يكى از ياران على ( ع ) باو گفت اى امير المؤمنين چگونه كشتن ايشان براى ما رواست ولى اموال و اسير گرفتن آنان بر ما ناروا و حرام است ؟ فرمود يكتاپرستان را نمىتوان به اسارت گرفت و اموال ايشان را نمىتوان به غنيمت برد فقط آنچه را در جنگ بكار برده‌اند مىتوان تصرف كرد ، آنچه را كه نمىدانيد رها كنيد و بانچه فرمان داده مىشويد عمل كنيد .
آنگاه على ( ع ) به محمد بن ابى بكر فرمان داد عايشه را در منزلى فرود آورد و او را در خانه عبد الله بن خلف خزاعى كه خودش در جنگ كشته شده بود نزد همسرش صفيه منزل داد .
و على ( ع ) به محمد بن ابى بكر فرمود بنگر آيا صدمه اى به خواهرت نرسيده است ؟ گفت بازويش در اثر تيرى كه از لاى صفحه هاى آهنى هودج گذشته خراشى برداشته است .
على ( ع ) به بصره آمد و وارد مسجد بزرگ شد و مردم آمدند و آن حضرت به منبر رفت و پس از ستايش خداوند و درود بر پيامبر ( ص ) چنين فرمود .
« اما بعد ، خداوند داراى رحمت وسيع و عذاب دردناك است ، اى مردم بصره اى سپاه زن و پيروان چهار پا درباره من چگونه فكر مىكنيد ؟ تا هنگامى كه شتر نعره مىزد پيكار مىكرديد و چون از پاى در آمد گريختيد ، اخلاق شما پست و پيمان شما ناپايدار و آب شما شور و تلخ است ، سرزمين شما به آب نزديك و از آسمان دور است به خدا سوگند روزى خواهد رسيد كه اين شهر را چنان آب فرو گيرد كه فقط كنگره هاى مسجد آن چون سينه كشتى از دريا ديده شود ، اكنون به خانه هاى خود بازگرديد » . [ 212 ] سپس از منبر بزير آمد و به اردوگاه خود برگشت و به محمد بن ابى بكر

212 - بخشى از خطبه امير المؤمنين على ( ع ) كه تمام آن در نهج البلاغه آمده است ، براى اطلاع بيشتر ، ر . ك ، ابن ابى الحديد - شرح نهج البلاغه - باهتمام محمد ابو الفضل ابراهيم ، صفحات 266 - 251 ج 1 چاپ مصر 1959 ميلادى . ( م )

188