باز پرچم را به محمد داد جنگ سخت شد و بصريها از اطراف شتر عايشه پراكنده شدند و كعب بن سور كشته شد ولى مردم قبيله هاى ازد و ضبة پايدارى و جنگى سخت كردند .
و چون على ( ع ) شدت پايدارى و شكيبايى مردم بصره را ديد بزرگان ياران خود را فراخواند و بايشان فرمود اين گروه خشمگين شده‌اند شما هم به سختى با آنان جنگ كنيد ، اشتر و عدى بن حاتم و عمرو بن حمق و عمار بن ياسر با تمام ياران خود حمله كردند .
عمرو بن يثربى كه فرمانده پهلوى راست لشكر بصره بود به ياران خود گفت اين عراقىها كه هم اكنون به شما حمله ور شدند قاتلان عثمانند آنان را دريابيد و از پاى درآوريد . و خود پيشاپيش قوم خود كه بنى ضبه بودند به حركت در آمد و جنگى سخت كرد ، و چندان تير به هودج عايشه رسيده بود كه چون خار پشت شده بود بر شتر و هودج پوشش ضد تير انداخته بودند و بر هودج صفحات آهنى هم نصب كرده بودند .
هر دو گروه سخت پايدارى كردند و از هر دو سو گروه بسيارى كشته شدند و گرد و خاك ميدان را فراگرفت و رايات و پرچمها فرو افتاد و على ( ع ) خود حمله كرد و چندان جنگ كرد كه شمشيرش شكسته شد .
در اين هنگام عمرو بن اشرف كه سوار كار شجاع بصره بود بيرون آمد و هر يك از ياران على ( ع ) كه به مبارزه با او مىرفت كشته مىشد و او اين رجز را مىخواند : « اى مادر ما اى بهترين مادرى كه مىشناسيم ، مادر به فرزندانش غذا مىدهد و مهر مىورزد ، آيا نمىبينى چه بسيار سواران بر اسبهاى گزيده كه زخمى مىشوند و سرها قطع و دستها از مچ بريده مىشود . » در اين هنگام حارث بن زهير ازدى كه از پهلوانان سپاه على ( ع ) بود به جنگ او رفت و هر يك به ديگرى ضربتى زد كه هر دو بزمين افتادند و چندان دست و پاى زدند كه مردند .
مردم بصره پراكنده شدند و اشتر خود را به شتر عايشه رساند كه عبد الله بن

186