را پشت سر گذشته‌ام كه زير پيراهن عثمان ريشهاى خود را از اشك خود خيس كرده‌اند و پيراهن عثمان را بر سر نيزه زده‌اند و سوگند خورده‌اند كه شمشيرهاى خود را غلاف نخواهند كرد تا قاتلان عثمان را بكشند يا در اين راه از جان خود بگذرند .
خالد بن زفر عبسى از جاى برخاست و گفت به خدايى خدا سوگند كه بد فرستاده اى از شام هستى ، آيا مهاجران و انصار را از لشكرهاى شام و گريستن آنان بر پيراهن عثمان مىترسانى ؟ آن پيراهن پيراهن يوسف نيست و آن اندوه اندوه يعقوب نيست و بر فرض كه در شام بر عثمان مىگريند در عراق او را يارى نكردند .
سپس مغيرة بن شعبه پيش على ( ع ) آمد [ 205 ] و گفت تو از ياران رسول خدايى و حق دارى ، معاويه را همچنان بر حكومت شام باقى بدار و همچنين ديگر كارگزاران عثمان را بر كار خودشان مستقر بدار تا آنكه خبر اطاعت و بيعت ايشان به تو برسد و آنگاه آنها را تغيير مىدهى يا باقى مىگذارى ، على ( ع ) فرمود در اين باره فكر خواهم كرد .
مغيره بيرون رفت و فرداى آن روز برگشت و گفت اى امير مؤمنان ديروز به شما مطلبى گفتم ولى چون انديشيدم دانستم خطاست و راى صحيح آن است كه با شتاب معاويه و تمام كارگزاران عثمان را عزل كنى تا باين وسيله فرمانبردار را از سركش و متمرد بشناسى و به هر يك پاداش شايسته را بدهى .
سپس برخاست و بيرون رفت در همان حال ابن عباس وارد شد و او را ديد و به على ( ع ) گفت مغيره براى چه كارى پيش تو آمده بود ، على ( ع ) باو خبر داد كه ديروز چه گفته بود و امروز چه گفت ، ابن عباس گفت ديروز براى شما خيرخواهى كرده بوده است و امروز خيانت .
و چون اين خبر به مغيره رسيده گفت ابن عباس درست گفته است ديروز براى على ( ع ) خيرخواهى كردم و چون گفتار مرا نشنيد امروز آنرا تغيير دادم ، و چون مردم در اين باره به گفتگو پرداختند مغيره به مكه رفت و سه ماه در آن شهر

205 - عنوان اختصارى ( ع ) ( عليه السلام ) كه در مورد نام مقدس حضرت امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه الصلاة و السلام نوشته مىشود كمترين عرض ادب از سوى مترجم است و در متن نيامده است . ( م )

178