خشك سالى است كه شما را فروگرفته است ما براى شما گشايش فراهم مىآوريم و نسبت به شما بخشش مىكنيم و به شهرهاى خود برگرديد » .
مغيره باو گفت « آنچه درباره بزرگى پادشاهى و راحتى زندگى و پيروزى بر ملتها و بلندى مرتبه خودتان گفتى ما همه را مىدانيم و اكنون از حال خود ترا آگاه مىكنم ، خداوند متعال كه سپاس خاص اوست ما را در سرزمينهاى دور افتاده و با آبى اندك و زندگى دشوار قرار داد ، زورمندان ما ناتوانان ما را مىخوردند و ما پيوند خويشاوندى را قطع مىكرديم و از بيم تنگدستى فرزندان خود را مىكشتيم و بتها را پرستش مىكرديم و در همين حال خداوند متعال پيامبرى از شريفتر و پاكتر خاندان ما ميان ما برانگيخت و باو فرمان داد تا مردم را به گواهى دادن باينكه پروردگارى جز خداى يگانه نيست فراخواند ، و ما به دستورهاى كتابى كه براى ما نازل فرموده است عمل كنيم ما باو ايمان آورديم و او را تصديق كرديم و به ما فرمان داده است تا مردم را بانچه خداوند فرمان داده است دعوت كنيم هر كس بپذيرد با ما در سود و زيان برابر است و هر كس نپذيرد از او مىخواهيم جزيه بپردازد و هر آن كس از پرداخت جزيه خوددارى كند با او پيكار مىكنيم و من هم ترا با همين شرايط دعوت مىكنم و اگر نپذيرى شمشير در ميان خواهد بود » .
مغيره در اين هنگام با دست خود به دسته شمشيرش اشاره كرد .
رستم چون اين سخنان را شنيد آنچه را كه با آن روياروى شده بود بزرگ دانست و در عين حال از مغيره خشمگين شد و گفت ، سوگند به خورشيد كه فردا هنوز آفتاب برنيامده همه شما را خواهم كشت .
مغيره پيش سعد برگشت و از آنچه در ميان رفته بود او را آگاه ساخت و باو گفت آماده جنگ باش ، سعد دستور داد مردم آماده باشند ، آن شب را هر دو گروه به آماده كردن خود و اسبها گذراندند و بامداد صف كشيدند و زير پرچمهاى خود ايستادند ، سعد بن ابى وقاص گرفتار دمل چركين در ران خود بود و نمىتوانست بر زين بنشيند و فرماندهى را در آن روز به خالد بن عرفطه داد ، قيس بن هبيره را به فرماندهى قلب گماشت و پهلوى راست را به فرماندهى شرحبيل بن سمط و پهلوى چپ را به فرماندهى هاشم بن عتبة بن ابى وقاص و

154