گريز نهاد ، بهرام چوبين مانع از آن شد كه بتواند به سوى ياران خود بگريزد ، خسرو ناچار روى بسوى كوه آورد و بهرام در حالى كه شمشير در دست داشت او را تعقيب كرد و بانگ مىزد كه اى تبهكار به كجا مىگريزى ؟ خسرو پرويز خود را جمع كرد و چون نيرومند بود توانست از كوه بالا برود و بهرام چون او را بر قله كوه ديد دانست كه او پيروز مىشود و نااميد برگشت و خسرو از سوى ديگر كوه سرازير شد و به ياران خود پيوست ، روز چهارم بامداد هر دو لشكر همچنان به جنگ پرداختند و پيروزى از خسرو بود .
بهرام با لشكريان خود گريخت و به اردوگاه خود برگشت ، بندويه به خسرو پرويز گفت شهريارا سپاهيانى را كه همراه بهرامند اگر بر جان امان دهى ، همگان سوى تو بازمىگردند بمن اجازه فرماى تا از سوى تو بايشان امان دهم خسرو اجازه داد .
و چون شب فرارسيد بندويه آمد و بر تپه اى مشرف بر اردوگاه بهرام ايستاد و با صداى بلند فرياد برآورد كه اى مردم من بندويه پسر شاپورم ، پادشاه خسرو پرويز فرمان داده است به شما امان دهم هر كس از شما امشب پيش ما آيد بر جان و مال و خاندان خود در امان خواهد بود ، و بازگشت ، و چون تاريكى شب ياران بهرام را فروگرفت حركت كردند و به اردوگاه خسرو پيوستند و كسى جز چهار هزار تن با بهرام باقى نماندند .
چون صبح شد و بهرام اردوگاه خود را خالى ديد گفت اكنون فرار پسنديده است و با آنان كه با او پايدارى كرده بودند كوچ كرد مردان سينه و يزدگشنس هم كه از شجاعان و سواركاران ايرانى بودند همراهش بودند .
خسرو شاپور بن ابركان را همراه ده هزار سوار به تعقيب او فرستاد او به بهرام رسيد و بهرام با ياران خود به جنگ با او پرداخت و شاپور گريخت و بهرام به راه خود ادامه داد و در راه به دهكده اى رسيد و او و مردان سينه و يزدگشنس در خانه پيرزالى منزل كردند ، و غذاى خود را بيرون آوردند و خوردند و باقى مانده آنرا به آن پيرزن دادند آن گاه شراب بيرون آوردند و بهرام به پيرزال گفت آيا جامى يا چيزى دارى كه در آن شراب بياشاميم ؟ گفت كدوى كوچكى دارم و آنرا پيش ايشان آورد سر آن كدو را جدا كردند و شروع به نوشيدن شراب در آن كردند ،

123