==موضوع بحث: معادشناسي – 16، بهم خوردن نظام طبيعت – 1==
==تاريخ پخش: 71/01/08==

بسم الله الرحمن الرحيم

بحث ما بحث قيامت بود. و گفته شد كه حدود هزار آيه راجع به قيامت هست.
== هر چيزي اجلي دارد==
آيا اين جهان هميشه هست يا نيست؟ اين جهان عمر دارد. مثل اينكه انسان عمر دارد. مثل اينكه قبيله‌ها و حكومت‌ها عمر دارند. هر چيزي عمر دارد جز خدا. {{(آیه):هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ}} (سوره حديد : 3) {{(آیه):يَا أَوَّلَ الْأَوَّلِينَ وَ يَا آخِرَ الْآخِرِينَ}} [مصباح المتهجد، ص 844.]. خداوند نه اول دارد و نه آخر. اما همه چيز اول و آخر دارد. «أَجَلٍ مُسَمًّي» (سوره نوح : 4)، يعني عمر شما يك مدتي دارد. {{(آیه):لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ}} (سوره اعراف : 34)، براي فرد اجل هست. داريم كه: {{(آیه):وَ يُرْسِلُ الْأُخْري‌ إِلي‌ أَجَلٍ مُسَمًّي}} (سوره زمر : 42). آدم وقتي ميخواهد روح از بدنش بيرون مي‌آيد البته نه كاملا ً. مثل راننده‌اي كه ماشين را بيرون ميگذارد و خودش از آن بيرون مي‌آيد. بدن هم قلب و كليه و روده كار ميكند اما روح بيرون مي‌آيد. وقت خواب روح از بدن تعلقش را كم ميكند. دومرتبه كه ميخواهد بيدار شود روح برميگردد. «إِلي‌ أَجَلٍ مُسَمًّي»، تا دقيقه‌ي آخري كه عمر دارد. جامعه يك مدت دارد. «لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ»، هر امتي اجل دارد. هر قبيله و هر رژيمي حاكم ميشود يك مدتي دارد. و طبيعت هم اجل دارد. قرآن ميفرمايد: {{(آیه):وَ ما بَيْنَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُسَمًّي}} (سوره روم : 8). سماوات و ارض، آسمانها و زمين اجل دارد.
{{(آیه):الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْري لِأَجَلٍ مُسَمًّي}} (سوره زمر : 5). خورشيد و ماه به قول قرآن اجل دارد. اين عقيده‌ي قرآن است كه هر چيزي مدت دارد و مدتش سر مي‌آيد. منتها حال اين اجل چه موقع است.
قرآن ميگويد: {{(آیه):فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها}} (سوره محمد : 18). (و اشراط جمع شرط نيست. جمع شَرَط است و شَرَط يعني نشانه.)براي قيامت بايد يك چيزهايي به هم دست بدهد مثل ظهور امام زمان(عج). روايات داريم كه: حضرت مهدي(ع) كه ميخواهد تشريف بياورد. در زماني مي‌آيد كه جامعه اينطور باشد مردها آنطور باشند زنها آنطور باشند. يك شرايطي دارد. قيامت هم شرايط دارد.
بحث ما در اين جلسه در مورد نظام است. آسمانها چه ميشود؟
== آسمان‌ها در آستانه قيامت==
من يك سيمايي از قرآن براي شما بگويم. آسمانها محكم است به جاي استحكام شل ميشود. «سَبْعاً شِداداً» (نبأ/12ً) آسمانهاي محكم وقتي ميخواهد قيامت شود ميگويد: {{(آیه):واهِيَةٌ}} (سوره حاقه : 16) يعني شل ميشود. به جاي انسجام گسسته ميشود. قرآن مي‌گويد: {{(آیه):وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً}} (سوره انبياء : 32) آسمانها سقفي است محفوظ. اما روز قيامت. {{(آیه):إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ}} (سوره انشقاق : 1) گسسته ميشود. به جاي زيبايي دود ميشود. الآن آسمانها زيباست. {{(آیه):وَ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا}} (سوره فصلت : 12) شما فرض كنيد ستاره‌ها نباشد. وحشت ميكنيد در شب آسمانها زينت شده به ستاره‌ها. زينت انسان به ايمان است. زينت زمين به سبزيهاست. {{(آیه):إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَي الْأَرْضِ زينَةً لَها}} (سوره كهف : 7) ما گل و گياه را زينت زمين قرار داديم. زينت انسان ايمان است. {{(آیه):وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإيمانَ وَ زَيَّنَهُ في‌ قُلُوبِكُمْ}} (سوره حجرات : 7) يعني زيبايي انسان به ايمانش است. به جاي زيبايي كه مي‌فرمايد: «زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا» تبديل به: {{(آیه):بِدُخانٍ مُبينٍ}} (سوره دخان : 10) مي‌شود. تبديل به دود ميشود. البته كلمه‌ي دُخان در قرآن دو بار آمده. يكي مي‌گويد اول آسمانها دود بوده يكي مي‌گويد آخرش دود است. اين از نظر علوم طبيعي بايد كارشناسي فني روي آن بشود.
به جاي آب رساني به مس گداخته تبديل ميشود. اول مي‌گويد: {{(آیه):وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً}} (سوره مومنون : 18) ما الآن آب را از آسمان ميخواهيم. به جاي آب رساني مس گداخته مي‌شود. {{(آیه):كَالْمُهْلِ}} (سوره معارج : 8). به جاي محكمي كه جاي كجي و شكاف نيست، شكاف برميدارد. در قرآن داريم: {{(آیه):وَ ما لَها مِنْ فُرُوجٍ}} (سوره ق : 6). اما روز قيامت داريم: {{(آیه):وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ}} (سوره مرسلات : 9). آسمان شكاف برمي‌دارد. خلاصه نظر قرآن اين است كه: بساط به هم ميخورد. البته نه يعني كه نظم تبديل به بي‌نظمي ميشود. نه اينطور نيست
مثل رژيم كه عوض ميشود سيستم هم عوض ميشود. به جاي استواري از جا كنده ميشود. {{(آیه):وَ إِذَا السَّماءُ كُشِطَتْ}} (سوره تكوير : 11). به جاي استقراء حركت ميكند. {{(آیه):يَوْمَ تَمُورُ السَّماءُ مَوْراً}} (سوره طور : 9).
داريم: {{(آیه):يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ}} (سوره انبياء : 104). روز قيامت آسمان مثل پارچه‌اي يا عمامه‌اي كه پيچيده ميشود.
خوب اين وضع آسمان. حالا برويم سراغ زمين.
== خورشيد و ماه و ستارگان در آستانه قيامت==
اينهايي كه گفتم حديث هم نبود. همه‌اش متن قرآن بود. خورشيد در دنيا چگونه است. {{(آیه):وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً}} (سوره نبأ : 13) و در آنجا {{(آیه):إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ}} (سوره تكوير : 1). نورش گرفته ميشود. {{(آیه):وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها}} (سوره شمس : 1). قسم به خورشيد و قسم به نور خورشيد. نظام خورشيد و ماه به گونه‌اي است كه شما ميتوانيد بگوييد كه: در فلان ساعت سال تحويل ميشود. يعني حركات به قدري منظم است كه شما ميتواني پيش بيني كني كه سال ديگر در چه ثانيه‌اي سال تحويل ميشود. قرآن ميگويد: {{(آیه):الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ}} (سوره الرحمن : 5). اما در آنجا شمس و قمر با هم جمع ميشود اين فاصله‌ها برداشته ميشود. ماه {{(آیه):قَمَراً مُنيراً}} (سوره فرقان : 61) است. اما در آنجا خوف القمر است. نورش هم گرفته ميشود. هر ستاره و خورشيد و ماهي جوري ترتيب داده شده كه هر ستاره‌اي در مدار خودش حركت ميكند و به هم اصطكاك ندارد. به هم نميخورد. {{(آیه):كُلٌّ في‌ فَلَكٍ يَسْبَحُونَ}} (سوره انبياء : 33). اما آنجا {{(آیه):وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ}} (سوره قيامت : 9) نظام اين جهان با آن جهان فرق ميكند بساط به هم ميخورد. {{(آیه):إِنَّا زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِزينَةٍ الْكَواكِبِ}} (سوره صافات : 6) ستاره‌ها كه روشن هستند. {{(آیه):وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ}} (سوره تكوير : 2). خاموش ميشوند.
== كوه‌ها در آستانه قيامت==
كوه‌ها چطور ميشوند؟ زمين و كوه تعبيرات زياد دارد. يك جا داريم: {{(آیه):إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها}} (سوره زلزال : 1). {{(آیه):وَ إِذَا الْجِبالُ سُيِّرَتْ}} (سوره تكوير : 3). {{(آیه):إِذا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا}} (سوره فجر : 21). {{(آیه):وَ إِذَا السَّماءُ كُشِطَتْ}} (سوره تكوير : 11). {{(آیه):وَ كانَتِ الْجِبالُ كَثيباً مَهيلاً}} (سوره مزمل : 14). {{(آیه):وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ}} (سوره قارعه : 5). زمين لرزه ميشود. كوه‌ها از جا كنده ميشود. كوه‌ها راه ميافتد.
== زمين در آستانه قيامت==
فشاري روي زمين مي‌آيد كه زمين به لرزه ميافتد. زميني كه در دنيا آب را به داخل ميكشيد و گل مي‌داد. {{(آیه):وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها}} (سوره زلزال : 2). مرده‌ها و استخوان پوسيده‌ها را بيرون مي‌ريزد. اين وضع قيامت است. حيف است يك مسلمان اين مسأله‌ي قيامت را كه اين همه آيه دارد از آن بگذرد. از غافلين نباشيم. قرآن نسبت به افرادي كه غافل هستند ميگويد: اينها از چهار پا بدتر هستند. {{(آیه):أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ}} (سوره اعراف : 179). بلكه بدتر هستند. انسان بايد بداند كه بايد جوابگو باشد. حساب و كتابي است. وقتي چيزهايي به اين با عظمت براي خدا هيچ است شما حساب كن {{(آیه):أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً‌ام السَّماءُ بَناها}} (سوره نازعات : 27). تو مهم‌تر هستي يا آسمانها. آسمانها را در هم مي‌پيچم تو كه هيچ نيستي. {{(آیه):خُلِقَ الْإِنْسانُ ضَعيفاً}} (سوره نساء : 28) انسان ضعيف است. اگر يك وقت يك قاضي يك مدير كل يك امام جمعه يك بزرگي را شلّاق زدند ديگر بقيه مي‌گويند: مثل اينكه واقعا ًيك حساب و كتابي هست‌ها.
== نبايد به مال و قدرت نازيد==
وقتي آدم ديد كه يك ابر قدرتي مثل شوروي مثل يك توپ بادداري بادش خالي شد پس مكتبهاي خارجي پيش آن هيچ پفي نيستند. قرآن نقل مي‌كند. عجب آدمي هستي. يك نفر يك باغ و مزرعه‌اي داشت آمد يك نگاهي به درختان كرد و يك نگاهي به جوبها و كاخها. مي‌گويد: به چه مي‌نازي؟ فرعون مي‌گفت: {{(آیه):أَ لَيْسَ لي‌ مُلْكُ مِصْرَ وَ هذِهِ الْأَنْهارُ تَجْري مِنْ تَحْتي‌}} (سوره زخرف : 51). قدرت مصر و حكومت مصر دست من است. و اين نهرها در زير پاي من جاري ميشود.
به قارون مي‌گفتند: بابا يك خورده پول جمع كردي {{(آیه):وَ أَحْسِنْ كَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ}} (سوره قصص : 77)
خدا به تو داده تو هم به فقرا بده. آخر تو خوش هستي بگذار ديگران هم خوش باشند.
در دعاي ماه شعبان داريم كه مي‌گويد: «وَ ارْزُقْنِي مُوَاسَاةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ مِمَّا وَسِعَتْ عَلَيَّ مِنْ فَضْلِكَ»[مصباح المتهجد، ص 45.]. خدايا به من توفيق بده من كه دارم به ديگران كمك مي‌كنم. من كه ماشين دارم زير باران چند نفر را سوار كنم. همه با هم باشيم.
يكي از خوبيهاي نماز جماعت اين است كه خم مي‌شويم با هم خم مي‌شويم سجده با هم همه چيز با هم. با هم بودن خودش يك ارزشي است. به قارون مي‌گفتند: بيا با هم خوش باشيم. گفت: {{(آیه):إِنَّما أُوتيتُهُ عَلي‌ عِلْمٍ عِنْدي}} (سوره قصص : 78). مي‌زد به كله‌اش مي‌گفت: مخ، مخ اقتصادي است. مي‌گفت: بابا جان اين مخ اقتصادي را ديگران هم دارند. نتوانستند پول دار بشوند.
قرآن نقل مي‌كند از انسان. شخصي وارد مزرعه‌اي شد گفت: عجب مزرعه‌اي. {{(آیه):ما أَظُنُّ أَنْ تَبيدَ هذِهِ أَبَداً}} (سوره كهف : 35). فكر نمي‌كنم اينها به اين زودي از بين برود. ديدي بعد چطور از بين رفت. شاه در خواب مي‌ديد كه گريه كنان از ايران فرار كند. منافقين چه شد. سردار و سپه چه شد. قرآن مي‌گويد: {{(آیه):إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ}} (سوره ابراهيم : 19). اگر بخواهم همه‌ي شما را از بين مي‌برم.
من يك حديث را در يك جلسه خواندم. گفتم: چه حديث خوبي كه همه را تحت تأثير قرار داد. هان حديث را رفتم و يك جلسه‌ي ديگر گفتم. همه خنديدند. گفتم: عجب!
آدم الكي ميتواند بخندد. اما الكي نميتواند گريه كند. چشم گريان از موهبت‌هايي است كه خدا مي‌دهد.
هستي پهلوي ما پهلوي خدا مثل يك موم است. امير المومنين مي‌فرمايد: كره‌ي زمين پيش منظومه‌ي شمسي مثل يك حلقه است در بيابان. آسمان اول پيش آسمان دوم مثل حلقه در بيابان است.
امام راحل به مرحوم شهيد رجائي گفت: رئيس جمهور شده‌اي ولي چيزي نيستي‌ها! شما رئيس جمهور ايران شده‌اي. ايران يك گوشه‌ي آسيا. آسيا يك گوشه‌ي كره‌ي زمين. كره‌ي زمين يك گوشه‌ي منظومه‌ي شمسي.
منظومه‌ي شمسي يك گوشه از فلان كهكشان است.
== همه چيز تسبيح خدا را مي‌گويند==
اگر عظمت خدا را ببيني هيچ چيز نيستي. و لذا قرآن گفته: {{(آیه):يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ}} (سوره جمعه : 1) كل. . . يعني اينكه تازه اگر گفتي: سبحان الله، مثل يك شن شدي. تازه فرق ما با تمام موجودات اين است كه وقتي تمام موجودات تسبيح ميگويند، حواسشان جمع است اما حواس ما پرت است. «كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبيحَهُ»
(سوره نور: 41). آنها مي‌فهمند اما حواس من پرت ايت. من خواب هستم و مي‌گويم. اما آنها هوشيارانه مي‌گويند. يك چيزهايي است كه ما نمي‌فهميم اما بوي و نسيمي است كه اگر خدا لطف كند يك خبرهايي است.
اگر انسان معتقد باشد كه كل ذرات هستي سبحان الله مي‌گويند ديگر خجالت مي‌كشد كه بگويد من روزه بودم. من نماز خواندم.
خدا به حق محمد و آل محمد خودش ما را به هوش بياورد.
در دعاي مكارم الاخلاق امام سجاد مي‌گويد: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ»(صحيفه سجاديه، دعاي 20) خدايا خودت هر وقت ما غافل هستيم ما را به هوش بياور.
خدايا ما را از غافلين قرار مده.

«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»