{{(آیه):وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى‌}}

{{صورتی:«أَنْزَلْنَا»}} گاه به معناى فرو فرستادن از مكان بالا و گاه به معناى‌{{صورتی: «نزول مقامى»}} است؛ يعنى نعمتى كه از يك مقام برتر به مقام پايين‌تر داده مى‌شود و گاه از مادّه‌{{صورتی: «انزال»}} به معناى مهمانى كردن است؛ چرا كه گاه انزال و نزل (بر وزن رسل) به معناى پذيرايى كردن آمده است. [1]

'''إنْسَلَخَ:'''

{{(آیه):فَانْسَلَخَ مِنْها}}

{{صورتی:«انْسَلَخَ»}} از{{صورتی: «انسلاخ»}} به معناى از پوست بيرون آمدن است؛ و اصل آن از{{صورتی: «سَلَخَ الشَّاةَ»}} يعنى «پوست گوسفند را كند»، گرفته شده است. [2]

'''أَنْشَرَهُ:'''

{{(آیه):ثُمَّ إِذا شآءَ أَنْشَرَهُ}}

{{صورتی:«أَنْشَرَهُ»}} از مادّه‌{{صورتی: «انشار»}} به معناى گستردن بعد از جمع كردن است؛ و اين تعبير جالبى است كه نشان مى‌دهد با مرگ زندگى انسان به كلّى جمع مى‌شود. [3]

'''أنشُزُوا:'''

{{(آیه):انْشُزُوا فَانْشُزُوا}}

{{صورتی:«انشُزُوا»}} از مادّه‌{{صورتی: «نشز»}} (بر وزن نصر) به معناى زمين بلند گرفته شده؛ لذا اين واژه در معناى برخاستن نيز استعمال مى‌شود. زن‌{{صورتی: «ناشزه»}} به زنى مى‌گويند كه خود را برتر از اين مى‌داند كه اطاعت همسرش كند؛ اين واژه، گاه به معناى زنده كردن نيز آمده است؛ زيرا اين امر سبب مى‌شود كه، ازجابرخيزند. [4]

'''إِنْصَبْ:'''

{{(آیه):فَرَغْتَ فَانْصَبْ}}

{{صورتی:«انْصَبْ»}} (به فتح «ص») از مادّه‌{{صورتی: «نَصَبَ»}} به معناى خود را به تعب بينداز و جدّ و جهد كن، آمده؛ در حالى كه‌{{صورتی: «انْصِبْ»}} (به كسر «ص») دستور به نصب كردن، بالا بردن و برپا داشتن است. [5]

'''أَنْصِتُوا:'''

{{(آیه):قالُوا أَنْصِتُوا}}

{{صورتی:«أَنْصِتُوا»}} از{{صورتی: «انصات»}} به معناى‌{{صورتی: «سكوت توأم با استماع و توجه»}} است. [6]

'''أَنْصَح:'''

{{(آیه):وَ أَنْصَحُ لَكُمْ}}

{{صورتی:«أَنْصَح»}} از مادّه‌{{صورتی: «نُصح»}} (بر وزن قفل) به معناى خلوص و بى غل و غش بودن است.

لذا{{صورتی: «ناصح العسل»}} به معناى عسل خالص است، سپس اين تعبير در مورد سخنانى كه از روى نهايت خلوص نيت و خيرخواهى و بدون تقلب و فريب و تزوير گفته مى‌شود، به كار رفته است. [7]

[1]سوره بقره: 57؛[https://lib.eshia.ir/27575/1/317/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج1، ص317.]

[2]سوره اعراف: 175؛[https://lib.eshia.ir/27575/7/23/إنْسَلَخَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج7، ص23.]؛سوره توبه: 5؛[https://lib.eshia.ir/27575/7/350/إنْسَلَخَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج7، ص350.]

[3]سوره عبس: 22؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/151/أَنْشَرَهُ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص151.]

[4]سوره مجادله: 11؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/453/أنشُزُوا مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص453.]

[5]سوره الم نشرح: 7؛[https://lib.eshia.ir/27575/27/151/إِنْصَبْ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج27، ص151.]

[6]سوره احقاف: 29؛[https://lib.eshia.ir/27575/21/385/أَنْصِتُوا مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج21، ص385.]

[7]سوره اعراف: 62؛[https://lib.eshia.ir/27575/6/267/أَنْصَح مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج6، ص267.]