كه نه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله تنها مبعوث به اهل «مكّه» بود، و نه سوره «جمعه» در{{صورتی: «مكّه»}} نازل شده است. بعضى از مفسران نيز، آن را به معناى‌{{صورتی: «امّت عرب»}} در مقابل‌{{صورتی: «يهود»}} و ديگران تفسير كرده‌اند. [1]

'''أَنَاب:'''

{{(آیه):جَسَداً ثُمَّ أَنَابَ}}

{{صورتی:«أَنَاب»}} از مادّه‌{{صورتی: «إنابه»}} به معناى بازگشت به سلامت است. [2]

'''إِنَابه:'''

{{(آیه):دَعَوْا رَبَّهُمْ مُّنيبينَ إِلَيْهِ}}

{{صورتی:«إِنَابه»}} از مادّه‌{{صورتی: «نوب»}} به معناى بازگشت مكرّر به چيزى است؛ و اشاره لطيفى به اين معنا مى‌باشد كه پايه و اساس در فطرت انسان، توحيد و خداپرستى است، و شرك امر عارضى است كه وقتى از آن قطع اميد مى‌كند خواه ناخواه به سوى ايمان و توحيد بازمى‌گردد. [3]

'''إِنَاث:'''

{{(آیه):مِنْ دُونِهِ إِلّآ إِنَاثاً}}

{{صورتی:«إِنَاث»}} جمع‌{{صورتی: «انثى»}} از مادّه‌{{صورتی: «انَث»}} (بر وزن ادب) به معناى موجود نرم و قابل انعطاف است؛ و لذا هنگامى كه آهن در آتش نرم شود، عرب مى‌گويد:{{صورتی: «أَنَثَ الْحَدِيْدُ»}} و اگر به جنس زن، اناث و مؤنث گفته مى‌شود، به خاطر آن است كه جنس لطيف‌تر و انعطاف‌پذيرترى است.

ولى بعضى از مفسران معتقدند كه قرآن در اينجا اشاره به بت‌هاى معروف قبائل عرب مى‌كند كه هر كدام براى خود بتى انتخاب كرده، اسم مؤنثى را بر آن نهاده بودند. [4]

'''أَنَام:'''

{{(آیه):وَالأَرْضَ وَضَعَها لِلْأَنَامِ}}

{{صورتی:«أَنَام»}} از مادّه‌{{صورتی: «أنَم»}} را بعضى، به معناى‌{{صورتی: «انسان‌ها»}} و بعضى، به معناى‌{{صورتی: «انس و جنّ»}} و گاه آن را به معناى‌{{صورتی: «هر موجود ذى‌روح»}} تفسير كرده‌اند. البته، جمعى از ارباب لغت و مفسران، آن را به مطلق‌{{صورتی: «خلق»}} نيز تفسير كرده‌اند؛ ولى، قرائن موجود و خطاب‌هاى سوره كه متوجّه انس و جنّ است نشان مى‌دهد كه منظور از آن در اينجا همان انس و جنّ است. [5]

'''أنبات:'''

{{(آیه):وَأَنْبَتْنَا فيها مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ مَّوْزُونٍ}}

ممكن است منظور از{{صورتی: «انبات»}} (روياندن) در اينجا معناى وسيعى باشد كه همه مخلوقاتى را كه خداوند در زمين ايجاد كرده است، فرا گيرد.

{{صورتی:«انبات»}} و رويانيدن، در مورد انسان، به‌

[1]سوره آل عمران: 75؛[https://lib.eshia.ir/27575/2/720/أنبات مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج2، ص720.]؛سوره جمعه: 2؛[https://lib.eshia.ir/27575/24/117/أنبات مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج24، ص117.]

[2]سوره ص: 34؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/300/أَنَاب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص300.]

[3]سوره روم: 33؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/457/إِنَابه مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص457.]

[4]سوره نساء: 117؛[https://lib.eshia.ir/27575/4/179/إِنَاث مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج4، ص179.]

[5]سوره رحمن: 10؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/121/أَنَام مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص121.]