'''يُضِلَّ:'''

{{(آیه):وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِلَّ}}

منظور از{{صورتی: «يُضِلَّ»}} از مادّه‌{{صورتی: «إِضلال- ضَلال»}} كه در اصل به معناى گمراه ساختن،{{صورتی: يا}} حكم به گمراهى مى‌باشد، آن چنان كه بعضى از مفسران احتمال داده‌اند (همانند تعديل و تفسيق، كه به معناى حكم به عدالت و حكم به فسق است): يا به معناى گمراه ساختن از طريق ثواب و پاداش‌هاى روز قيامت است، كه در واقع به مفهوم مجازات كردن خواهد بود.

و يا اين كه، منظور از{{صورتی: «اضلال»:}} بر گرفتن نعمت توفيق، و رها ساختن انسان به حال خود، كه نتيجه‌اش گمراه شدن و سرگردان ماندن در طريق هدايت است.

و اين تعبير اشاره لطيفى به اين حقيقت است كه همواره گناهان سرچشمه گمراهى بيشتر، و دور ماندن از طريق هدايت است. [1]

'''يَطْبَعُ:'''

{{(آیه):يَطْبَعُ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِ}}

{{صورتی:«يَطْبَعُ»}} از مادّه‌{{صورتی: «طبع»،}} به معناى مهر نهادن است، و اشاره به كارى است كه در سابق و امروز، معمول بوده و هست، كه گاهى براى اين كه: چيزى دست نخورده بماند و در آن مطلقاً دخل و تصرفى نشود، درِ آن را محكم‌

[1]سوره توبه: 115؛[https://lib.eshia.ir/27575/8/207/يُضِلَّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج8، ص207.]