در كتاب «مفردات» مى‌گويد: كلمه «امداد» غالباً در مورد كمك‌هاى مفيد و مؤثر به كار برده مى‌شود و كلمه‌{{صورتی: «مدّ»}} در موارد مكروه و ناپسند. [1]

'''نُمَكِّن:'''

{{(آیه):أَ وَ لَمْ نُمَكِّنْ لَّهُمْ}}

{{صورتی:«نُمَكِّن»}} از مادّه‌{{صورتی: «تمكين»}} در آيه فوق به معناى‌{{صورتی: «نَجْعَل»}} است و «حَرَماً» مفعول آن است و گرنه «نُمكِّن» در معناى اصلى، كه تمكين دادن است، به وسيله «فِى» متعدّى مى‌شود. [2]

'''نُمْلِى:'''

{{(آیه):أَنَّمَا نُمْلي‌ لَهُمْ}}

{{صورتی:«نُمْلِى»}} از مادّه‌{{صورتی: «املاء»}} به معناى كمك دادن است كه در بسيارى از مواقع به معناى مهلت دادن، كه آن خود نيز يك نوع كمك دادن محسوب مى‌شود، آمده است، در آيه فوق نيز به همين معناست. يعنى: آنها را مهلت مى‌دهيم. [3]

'''نَمِيْرُ:'''

{{(آیه):وَ نَميرُ أَهْلَنَا}}

{{صورتی:«نَمِيْرُ»}} از مادّه‌{{صورتی: «مَيْر»}} به معناى جلب طعام و مواد غذايى است. [4]

'''نُنَبِّئُهُمْ:'''

{{(آیه):فَنُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوآ}}

{{صورتی:«نُنَبِّئُهُمْ»}} از مادّه‌{{صورتی: «نبأ»}} مى‌باشد، و «نبأ» طبق آنچه «راغب» در «مفردات» آورده به خبرى گفته مى‌شود كه، محتوا و فايده مهمى دارد و صريح و آشكار و خالى از هرگونه كذب است، از اينجا روشن مى‌شود كه اين تعبيرات اشاره به آن است كه: خداوند در قيامت چنان افشاگرى از اعمال انسان‌ها مى‌كند كه جاى هيچ گونه اعتراض و انكار براى كسى باقى نمى‌ماند، آنچه را مردم در اين دنيا انجام مى‌دهند و غالباً به دست فراموشى مى‌سپارند، همه را مو به مو ظاهر مى‌سازد، و براى حساب و جزا آماده مى‌كند. حتى آنچه در دل انسان مى‌گذرد، و هيچ كس جز خدا از آن آگاه نيست، همه را به صاحبان آنها گوشزد مى‌كند! [5]

'''نُنْسِها:'''

{{(آیه):أَوْ نُنْسِها نَأْتِ}}

{{صورتی:«نُنْسِها»}} در اصل از مادّه‌{{صورتی: «انساء»}} به معناى تأخير انداختن و يا حذف كردن و از اذهان بردن است كه در صورت اول از مادّه‌{{صورتی: «نسأ»}} مى‌باشد و در صورت دوم از مادّه‌{{صورتی: «نسى».}} [6]

'''نُنْشِزُها:'''

{{(آیه):كَيْفَ نُنشِزُها}}

{{صورتی:«نُنْشِزُها»}} از مادّه‌{{صورتی: «نُشُوز»}} به معناى مرتفع و

[1]سوره اسراء: 20 ؛[https://lib.eshia.ir/27575/12/82/نُنْشِزُها مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج12، ص82.]؛سوره مؤمنون: 55؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/286/نُنْشِزُها مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص286.]

[2]سوره قصص: 57؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/132/نُمَكِّن مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص132.]

[3]سوره آل عمران: 178؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/236/نُمْلِى مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص236.]

[4]سوره يوسف: 65؛[https://lib.eshia.ir/27575/10/40/نَمِيْرُ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج10، ص40.]

[5]سوره لقمان: 23؛[https://lib.eshia.ir/27575/17/81/نُنَبِّئُهُمْ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج17، ص81.]

[6]سوره بقره: 106؛[https://lib.eshia.ir/27575/1/451/نُنْسِها مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج1، ص451.]