تازه و خشك) نام دارد. [1]

'''ندّ:'''

{{(آیه):جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً}}

{{صورتی:«ندّ»}} (بر وزن ضد) به معناى «مثل و مانند» است، با اين تفاوت كه‌{{صورتی: «مثل»}} مفهوم وسيعى دارد، ولى‌{{صورتی: «ندّ»}} تنها به معناى مماثلت در حقيقت و گوهر چيزى است. [2]

'''نَدِىّ:'''

{{(آیه):وَ أَحْسَنُ نَدِيّاً}}

{{صورتی:«نَدِىّ»}} در اصل از{{صورتی: «نَدْى»}} به معناى رطوبت گرفته شده است، و سپس به معناى افراد فصيح و سخنگو آمده. چرا كه يكى از شرائط قدرت بر تكلم، داشتن آب دهان به قدر كافى است و از آن پس،{{صورتی: «ندا»}} به معناى مجالست و سخن گفتن آمده. و حتى مجلسى را كه جمعى در آن براى انس جمع مى‌شوند، يا به مشورت مى‌نشينند{{صورتی: «نادى»}} گفته مى‌شود، و{{صورتی: «دار الندوه»}} كه محلى بود در «مكّه» و سران در آنجا جمع مى‌شدند و مشورت مى‌كردند، از همين معنا گرفته شده است.

ضمناً، از سخاوت، بذل و بخشش، گاه به‌{{صورتی: «ندى‌»}} تعبير مى‌كنند، آيه فوق ممكن است اشاره به همه اينها باشد، يعنى مجلس انس ما از شما زيباتر، پول و ثروت و زرق و برق و لباسمان جالب‌تر، و سخنان و اشعار فصيح و بليغمان بهتر و رساتر است! [3]

'''نُذُر:'''

{{(آیه):الآياتُ وَ النُّذُرُ}}

{{صورتی:«نُذُر»}} جمع‌{{صورتی: «نذير»}} به معناى انذاركننده، و كنايه از پيامبران و رهبران الهى است، و يا جمع «انذار» يعنى: اخطار و تهديد غافلان و مجرمان است، كه برنامه اين رهبران الهى مى‌باشد.

اعم از آيات الهى، اخبار امم پيشين، و پيامبرانى كه صداى آنها به گوش مردم رسيده است، بعضى نيز احتمال داده‌اند كه «نُذُر» مصدر و به معناى «انذار» مى‌باشد، ولى معناى اول مناسب‌تر است- ضمناً «مَا» در «مَاتُغْنِ النُّذُر» نافيه است نه استفهاميه. [4]

'''نذير:'''

{{(آیه):إِلَّا مُبَشِّراً وَ نَذيراً}}

{{صورتی:«نذير»}} به اعتقاد بعضى صيغه مبالغه است، در حالى كه‌{{صورتی: «مبشّر»}} تنها اسم فاعل مى‌باشد، اين تفاوت تعبير، ممكن است به خاطر اين باشد كه پيامبر صلى الله عليه و آله در برابر گروهى بى ايمان قرار گرفته بود كه در انحراف خود، سخت اصرار داشتند و طبعاً او بايد آنها را بسيار انذار كند (روح المعانى، ذيل آيه مورد بحث).

[1]سوره نحل: 11؛[https://lib.eshia.ir/27575/11/194/نذير مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج11، ص194.]؛سوره يس: 34؛[https://lib.eshia.ir/27575/18/397/نذير مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج18، ص397.]

[2]سوره زمر: 8؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/411/ندّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص411.]

[3]سوره مريم: 73؛[https://lib.eshia.ir/27575/13/140/نَدِىّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج13، ص140.]

[4]سوره يونس: 101؛[https://lib.eshia.ir/27575/8/478/نُذُر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج8، ص478.]؛ قمر، آيه 5 (ج 23، صفحات 31، 59، 70، 78)