خواص و آثار را آفريده.

بعضى،{{صورتی: «منشأ»}} را از مادّه‌{{صورتی: «انشاء»}} به معناى «مرتفع ساختن» تفسير كرده‌اند، و آن را اشاره، به كشتيهاى بادبانى مى‌دانند كه، از برافراشتن بادبانها و قرار دادن آنها در مسير بادها به عنوان نيروى محرك كشتى‌ها استفاده مى‌كردند. [1]

'''مَنْشُور:'''

{{(آیه):كِتاباً يَلْقاهُ مَنْشُوراً}}

تعبير به‌{{صورتی: «مَنْشُور»}} (گشوده) از مادّه‌{{صورتی: «نَشر»}} اشاره به اين معناست كه: آنچه در اينجا پنهان و سربسته است، در آنجا آشكار و باز مى‌شود. (بعضى معتقدند اين واژه معناى درخشندگى و لمعان را نيز در بردارد). [2]

'''مَنْضُود:'''

{{(آیه):مِّنْ سِجِّيلٍ مَّنْضُودٍ}}

{{صورتی:«مَنْضُود»}} از مادّه‌{{صورتی: «نضد»}} به معناى روى هم قرار گفتن و پى‌درپى آمدن و متراكم است، يعنى اين باران سنگ، آن چنان سريع و پى در پى بود، كه گويى سنگ‌ها بر هم سوار مى‌شدند. [3]

'''مُنْفَطِرٌ:'''

{{(آیه):السَّمآءُ مُنْفَطِرٌ}}

{{صورتی:«مُنْفَطِرٌ»}} از مادّه‌{{صورتی: «انفطار»}} به معناى‌{{صورتی: «انشقاق»}} و شكافتن است و ضمير در «بِهِ» به «يوم» باز مى‌گردد، يعنى آسمان به واسطه آن روز از هم شكافته مى‌شود (توجّه داشته باشيد «سماء» هم به صورت مذكر و هم مؤنث مجازى، استعمال مى‌شود). [4]

'''منفكّين:'''

{{(آیه):وَ الْمُشْرِكينَ مُنْفَكِّينَ}}

{{صورتی:«منفكّين»}} جمع‌{{صورتی: «مُنْفَكّ»}} ممكن است اسم فاعل باشد يا اسم مفعول، بنابر تفسير اول و دوم آيه، معناى اسم فاعلى دارد، و بنابر تفسير سوم معناى اسم مفعولى (دقت كنيد). [5]

'''مَنْفُوش:'''

{{(آیه):كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ}}

{{صورتی:«مَنْفُوش»}} از مادّه‌{{صورتی: «نفش»}} (بر وزن نقش) به معناى گستردن پشم است كه معمولًا به وسيله ابزار مخصوصِ حلّاجى و زدن پشم، انجام مى‌گيرد. [6]

'''منقبت:'''

{{(آیه):فَنَقَّبُوا فِي الْبِلادِ}}

{{صورتی:«منقبت»}} نيز از مادّه‌{{صورتی: «نقب»}} است، و به افعال و صفات برجسته اشخاص مى‌گويند، به خاطر نفوذ و تأثيرى كه در مردم دارد، و يا طريق را براى ترقى صاحبش مى‌گشايد، و{{صورتی: «نقيب»}} به كسى مى‌گويند كه درباره جمعيتى بحث و بررسى مى‌كند و از اوضاع و احوال آنها باخبر است. [7]

'''مُنْقَعِر:'''

{{(آیه):أَعْجازُ نَخْلٍ مُّنْقَعِرٍ}}

{{صورتی:«مُنْقَعِر»}} از مادّه‌{{صورتی: «قعر»}} به معناى پايين‌ترين نقطه چيزى است، و لذا اين واژه در معناى ريشه‌كن ساختن به كار مى‌رود. [8]

'''منكر:'''

{{(آیه):يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ}}

{{صورتی:«منكر»}} به معناى «ناشناس» (از مادّه انكار) است و به معناى زشت و باطل، چرا كه براى هر انسان پاك‌سرشتى ناشناس است، و به‌تعبير ديگر، بافطرت انسانى ناهماهنگ است.

فرق ميان «فحشاء» و «منكر» را در يك عبارت كوتاه مى‌توان گفت: «فحشاء» اشاره به گناهان بزرگ پنهانى، و «منكر» گناهان بزرگ آشكار است، و يا «فحشاء» گناهانى است كه بر اثر غلبه قواى شهويه، و «منكر» بر اثر غلبه قوه غضبيه صورت مى‌گيرد. [9]

[1]سوره رحمن: 24؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/140/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص140.]

[2]سوره اسراء: 13؛[https://lib.eshia.ir/27575/12/64/مَنْشُور مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج12، ص64.]؛سوره طور: 3؛[https://lib.eshia.ir/27575/22/423/مَنْشُور مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج22، ص423.]

[3]سوره هود: 82؛[https://lib.eshia.ir/27575/9/230/مَنْضُود مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج9، ص230.]؛سوره واقعه: 29؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/231/مَنْضُود مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص231.]

[4]سوره مزمّل: 18؛[https://lib.eshia.ir/27575/25/193/مُنْفَطِرٌ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج25، ص193.]

[5]سوره بيّنه: 1؛[https://lib.eshia.ir/27575/27/224/منفكّين مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج27، ص224.]

[6]سوره قارعه: 5؛[https://lib.eshia.ir/27575/27/287/مَنْفُوش مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج27، ص287.]

[7]سوره ق: 36؛[https://lib.eshia.ir/27575/22/292/منقبت مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج22، ص292.]

[8]سوره قمر: 20؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/49/مُنْقَعِر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص49.]

[9]سوره آل عمران: 104؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/55/منكر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص55.]؛سوره حجّ: 41؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/132/منكر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص132.]؛سوره عنكبوت: 45؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/301/منكر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص301.]