كه اگر احساس خطرى كنند از آن مى‌گريزند، اين سوراخ پنهانى را{{صورتی: «نافقاء»}} گويند.

و به اين ترتيب، «منافق» كسى است كه:

طريقى مرموز و مخفيانه براى خود برگزيده، تا با مخفى‌كارى و پنهان‌كارى، در جامعه نفوذ كند، و به هنگام خطر، از طريق ديگر فرار نمايد. [1]

'''مناكب:'''

{{(آیه):فَامْشُوا في‌ مَنَاكِبِها}}

{{صورتی:«مناكب»}} از مادّه‌{{صورتی: «نَكْب- نُكُوب»}} جمع‌{{صورتی: «منكب»}} (بر وزن مغرب) به معناى شانه است، گويى انسان پا بر شانه زمين مى‌گذارد و چنان زمين آرام است كه، مى‌تواند تعادل خود را حفظ كند. [2]

'''مَنَام:'''

{{(آیه):لَمْ تَمُتْ في‌ مَنَامِها}}

{{صورتی:«مَنَام»}} از مادّه‌{{صورتی: «نَوْم»}} معناى مصدرى دارد و به معناى‌{{صورتی: «نوم»}} (خواب) است. [3]

'''مُنْبَثّ:'''

{{(آیه):فَكَانَتْ هَبآءً مُّنْبَثّاً}}

{{صورتی:«مُنْبَثّ»}} از مادّه‌{{صورتی: «انبِثاث- بَثّ»}} به معناى «پراكنده» است. [4]

'''منّت:'''

{{(آیه):أَ هؤُلاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْهِم}}

{{صورتی:«منّت»}} در اصل از{{صورتی: «مَنّ»}} به معناى سنگى و وزنه مخصوصى است كه با آن وزن مى‌شود، سپس به بخشيدن نعمت‌هاى بزرگ و سنگين اطلاق شده است، كه اگر جنبه عملى داشته، زيبا و پسنديده است، و اگر با لفظ و سخن باشد زشت و بدنما است، گر چه منت، در استعمالات روزمره، بيشتر به معناى دوم گفته مى‌شود، و همين موضوع سبب تداعى نامطلوبى به هنگام مطالعه آياتى همچون آيات مورد بحث مى‌گردد، ولى بايد توجّه داشت‌{{صورتی: «منّت»}} در لغت و استعمالات قرآن معناى گسترده‌اى دارد كه مفهوم اول (بخشيدن نعمت‌هاى سنگين) را نيز شامل مى‌شود. [5]

'''مُنْتَقِمُون:'''

{{(آیه):إِنَّا مُنْتَقِمُونَ}}

{{صورتی:«مُنْتَقِمُون»}} از مادّه‌{{صورتی: «انتقام»،}} چنان كه قبلًا نيز گفته‌ايم، به معناى مجازات كردن است، هر چند كلمه‌{{صورتی: «انتقام»،}} در استعمالاتِ روزمره كنونى، معناى ديگرى مى‌بخشد كه توأم با فرونشاندن آتش خشم و سوز دل است، ولى در معناى لغوى آن اين امور وجود ندارد. [6]

[1]سوره منافقون: 1؛[https://lib.eshia.ir/27575/24/163/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج24، ص163.]

[2]سوره ملك: 15؛[https://lib.eshia.ir/27575/24/349/مناكب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج24، ص349.]

[3]سوره زمر: 42؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/498/مَنَام مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص498.]

[4]سوره واقعه: 6؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/213/مُنْبَثّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص213.]

[5]سوره انعام: 53؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/321/منّت مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص321.]؛سوره قصص: 5؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/28/منّت مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص28.]؛ صافات، آيه 114 (ج 19، 150)؛ حجرات، آيه 17 (ج 22، ص 224)

[6]سوره دخان: 16؛[https://lib.eshia.ir/27575/21/173/مُنْتَقِمُون مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج21، ص173.]