اين كلمه در بسيارى از آيات قرآن به معناى «فرار كردن از حيطه قدرت الهى و از چنگال عذاب او» آمده است كه لازمه معناى آن مى‌باشد. [1]

'''معدن:'''

{{صورتی:«معدن»}} از مادّه‌{{صورتی: «عَدْن»}} را به اين جهت‌{{صورتی: «معدن»}} مى‌گويند كه جايگاه استقرار فلزات و جواهرات است. [2]

'''مَعْدُود:'''

{{(آیه):أَيَّاماً مَعْدُودات}}

{{صورتی:«مَعْدُود»}} از مادّه‌{{صورتی: «عَدَد»}} يعنى قابل شمارش، و معمولًا به اشياء كم گفته مى‌شود؛ زيرا اشياء زياد قابل شمارش نيستند يا شمارش آنها مشكل است. [3]

'''مَعْرُوش:'''

{{(آیه):جَنَّاتٍ مَّعْرُوشاتٍ}}

مفسران در تفسير كلمه‌{{صورتی: «مَعْرُوش»}} و{{صورتی: «غَيْرَ مَعْرُوش»}} از مادّه‌{{صورتی: «عَرْش»}} سه احتمال داده‌اند:

{{صورتی:1-}} درختانى كه روى پاى خود نمى‌ايستند و نياز به داربست دارند، و درختانى كه بدون نياز به داربست روى پاى خود مى‌ايستند؛ زيرا «عرش» در لغت به معناى برافراشتن و هر موجود برافراشته است و به همين جهت به‌سقف وياتخت پايه بلند، عرش گفته مى‌شود.

{{صورتی:2-}} منظور از{{صورتی: «مَعْرُوش»}} درخت اهلى است كه به وسيله ديوار و امثال آن در باغ‌ها حفاظت مى‌شود و{{صورتی: «غَيْرَ مَعْرُوش»}} درختان بيابانى و جنگلى و كوهستانى است.

{{صورتی:3- «مَعْرُوش»}} درختى است كه بر سر پا ايستاده و اما{{صورتی: «غَيْرَ مَعْرُوش»}} درختى است كه بر روى زمين مى‌خوابد و پهن مى‌شود.

ولى معناى اول مناسب‌تر به نظر مى‌رسد. [4]

'''معروف:'''

{{(آیه):يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ}}

{{صورتی:«معروف»}} در لغت به معناى «شناخته شده» (از مادّه عرف) است و به معناى كارهاى خوب و حق است، چرا كه براى هر انسان پاك‌سرشتى شناخته شده، و به تعبير ديگر، هماهنگ با فطرت انسانى است. [5]

'''مَعَرَّة:'''

{{(آیه):فَتُصيبَكُمْ مِّنْهُمْ مَّعَرَّةُ}}

{{صورتی:«مَعَرَّة»}} از مادّه‌{{صورتی: «عرّ»}} (بر وزن شرّ) و «عُرّ» (بر وزن حرّ) در اصل به معناى بيمارى جرب، يك‌نوع عارضه شديد پوستى است، كه عارض بر انسان يا حيوانات مى‌شود، سپس توسعه داده شده و به هر گونه زيان و ضررى كه به انسان مى‌رسد اطلاق شده است. [6]

[1]سوره انعام: 134؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/550/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص550.]؛سوره نور: 57؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/572/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص572.]؛سوره عنكبوت: 22؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/256/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص256.]؛ شورى‌، آيه 31 (ج 20، ص 469)

[2]سوره فاطر: 33؛[https://lib.eshia.ir/27575/18/287/معدن مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج18، ص287.]

[3]سوره آل عمران: 24؛[https://lib.eshia.ir/27575/2/564/مَعْدُود مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج2، ص564.]

[4]سوره انعام: 141؛[https://lib.eshia.ir/27575/6/14/مَعْرُوش مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج6، ص14.]

[5]سوره آل عمران: 104؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/55/معروف مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص55.]؛سوره حجّ: 41؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/132/معروف مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص132.]

[6]سوره فتح: 25؛[https://lib.eshia.ir/27575/22/103/مَعَرَّة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج22، ص103.]