responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 514

'''مِدْراراً:'''

{{(آیه):السَّمآءَ عَلَيْهِمْ مِّدْراراً}}

{{صورتی:«مِدْراراً»}} در اصل از مادّه‌{{صورتی: «درّ»}} به معناى ريزش شير است، سپس به مايعاتى همانند باران، كه ريزش دارد گفته شده است؛ و{{صورتی: «مدرار»}} صيغه مبالغه است و جمله‌{{صورتی: «أَرْسَلْنَا السَّمَاءَ»}} در حقيقت، براى بيان مبالغه بيشتر مى‌باشد.

جالب اين كه در سوره‌{{صورتی: «هود»}} نمى‌گويد باران را از آسمان بر شما فرو مى‌ريزد، بلكه مى‌گويد: آسمان را بر شما فرو مى‌ريزد، يعنى آن قدر باران مى‌بارد كه گويى همه آسمان در حال ريزش است، و با توجّه به اين كه‌{{صورتی: «مِدْراراً»}} صيغه مبالغه است، نهايت تأكيد از اين جمله استفاده مى‌شود. [1]

'''مُدْهامَّتانِ:'''

{{(آیه):مُدْهآمَّتانِ}}

{{صورتی:«مُدْهامَّتانِ»}} از مادّه‌{{صورتی: «ادْهِيْمَام»}} و از ريشه‌{{صورتی: «دُهْمَه»}} (بر وزن تهمه) در اصل، به معناى «سياهى» و «تاريكى شب» است، سپس به سبز پر رنگ نيز اطلاق شده است، و از آنجا كه چنين رنگى، نشانه نهايت شادابى و طراوت گياهان و درختان است، اين تعبير بيانگر نهايت خرمى آن دو بهشت است. [2]

'''مُدْهِنُون:'''

{{(آیه):أَنْتُمْ مُّدْهِنُونَ}}

{{صورتی:«مُدْهِنُون»}} در اصل، از مادّه‌{{صورتی: «دهن»}} به معناى روغن است، و از آنجا كه براى نرم كردن پوست تن، يا اشياء ديگر، آن را روغن مالى مى‌كنند، كلمه‌{{صورتی: «ادهان»}} به معناى مدارا و ملايمت، و گاه، به معناى سستى و عدم برخورد جدى آمده است، و نيز از آنجا كه افراد منافق و دروغگو، غالباً زبان‌هاى نرم و ملايمى دارند، اين واژه احياناً به معناى تكذيب و انكار نيز به كار رفته است، و هر دو معنا در آيه فوق محتمل است؛ اصولًا انسان چيزى را كه باور دارد، جدى مى‌گيرد، اگر آن را جدى نگرفت، دليل بر اين است كه باور ندارد. [3]

'''مَدْيَن:'''

{{(آیه):وَ إِلى‌ مَدْيَنَ أَخاهُمْ}}

{{صورتی:«مَدْيَن»}} (بر وزن مريم) نام آبادى‌{{صورتی: «شعيب» عليه السلام‌}} و قبيله او است، اين شهر، در مشرق‌{{صورتی: «خليج عقبه»}} قرار داشته، و مردم آن از فرزندان «اسماعيل» عليه السلام بودند، و با{{صورتی: «مصر»، «لبنان»}} و{{صورتی: «فلسطين»}} روابط تجارى داشته‌اند.

امروز شهر{{صورتی: «مدين»، «معان»}} ناميده مى‌شود؛

[1]سوره انعام: 6؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/199/مِدْراراً مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص199.]؛سوره هود: 52؛[https://lib.eshia.ir/27575/9/159/مِدْراراً مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج9، ص159.]؛سوره نوح: 11؛[https://lib.eshia.ir/27575/25/77/مِدْراراً مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج25، ص77.]

[2]سوره رحمن: 64؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/187/مُدْهامَّتانِ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص187.]

[3]سوره واقعه: 81؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/280/مُدْهِنُون مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص280.]

نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 514
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست