نماز مغرب و عشا را{{صورتی: «عشائين»}} مى‌گويند.

حتى از بعضى كلمات استفاده مى‌شود كه‌{{صورتی: «عَشِىّ»}} از زوال ظهر تا صبح فردا را نيز شامل مى‌شود.

اما با توجّه به اين كه‌{{صورتی: «اصيل»}} در آيه شريفه در مقابل‌{{صورتی: «بكرة»}} (صبحگاهان) قرار گرفته، و بعد از آن نيز سخن از عبادت شبانه به ميان آمده، روشن مى‌شود منظور همان طرف آخر روز است. [1]

'''أَضْعاف:'''

{{(آیه):فَيُضعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثِيْرَةً}}

{{صورتی:«أَضْعاف»}} جمع‌{{صورتی: «ضِعْف»}} (بر وزن شعر) به معناى دو يا چند برابر كردن چيزى است؛ با توجّه به اين كه اين واژه، به صورت جمع آمده و با كلمه‌{{صورتی: «كَثِيْرَةً»،}} تأكيد شده است به علاوه جمله‌{{صورتی: «يُضاعِفُ»}} نيز تأكيد بيشترى از{{صورتی: «يُضَعِّفَ»}} مى‌رساند. [2]

'''أَضْغاث:'''

{{(آیه):أَضْغاثُ أَحْلامٍ}}

{{صورتی:«أَضْغاث»}} جمع‌{{صورتی: «ضِغث»}} (بر وزن حرص) به معناى يك بسته از هيزم يا گياه خشكيده، يا سبزى يا چيز ديگر است. [3]

'''إعْتَبِرُوا:'''

{{(آیه):فَاعْتَبِرُوا يا أُولِي الْأَبْصَارِ}}

{{صورتی:«اعْتَبِرُوا»}} از مادّه‌{{صورتی: «اعتبار»}} در اصل از{{صورتی: «عبور»}} گرفته شده كه به معناى گذشتن از چيزى به سوى چيز ديگر است و اين كه به اشك چشم‌{{صورتی: «عبرة»}} گفته مى‌شود، به خاطر عبور قطرات اشك از چشم است. و{{صورتی: «عبارت»}} را از اين رو{{صورتی: «عبارت»}} مى‌گويند كه مطالب و مفاهيم را از كسى به ديگرى منتقل مى‌كند؛ و اطلاق‌{{صورتی: «تعبير خواب»}} بر تفسير محتواى آن به خاطر اين است كه، انسان را از ظاهر به باطن آن منتقل مى‌سازد. و به همين مناسبت، به حوادثى كه به انسان پند مى‌دهد{{صورتی: «عبرت»}} مى‌گويند؛ چرا كه انسان را به يك سلسله تعاليم كلّى رهنمون مى‌گردد و از مطلبى به مطلب ديگر منتقل مى‌كند. [4]

'''إعتكاف:'''

{{(آیه):وَ أَنْتُمْ عاكِفُونَ}}

{{صورتی:«اعتكاف»}} از مادّه‌{{صورتی: «عكف»}} در اصل به معناى محبوس ماندن و مدتى طولانى در كنار چيزى بودن است؛ و در اصطلاح شرع، توقف در مساجد براى عبادت مى‌باشد كه حداقل آن سه روز و شرط آن روزه داشتن و ترك بعضى ديگر از لذائذ است. [5]

'''إعْتِلُوه:'''

{{(آیه):خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ}}

{{صورتی:«اعْتِلُوه»}} از ماده‌{{صورتی: «عَتل»}} (به وزن قتل)، به‌

[1]سوره انسان: 25؛[https://lib.eshia.ir/27575/25/378/إعْتِلُوه مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج25، ص378.]

[2]سوره بقره: 245؛[https://lib.eshia.ir/27575/2/264/أَضْعاف مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج2، ص264.]

[3]سوره يوسف: 44؛[https://lib.eshia.ir/27575/9/498/أَضْغاث مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج9، ص498.]؛سوره انبياء: 5؛[https://lib.eshia.ir/27575/13/390/أَضْغاث مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج13، ص390.]

[4]سوره حشر: 2؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/500/إعْتَبِرُوا مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص500.]

[5]سوره بقره: 187؛[https://lib.eshia.ir/27575/1/735/إعتكاف مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج1، ص735.]