responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 501

تضاد و اختلافى در ميان آنها نيست، خوب و بد ندارد، بلكه، يكى از يكى بهتر است.

اين درست بر خلاف كلمات انسان‌ها است كه هر قدر در آن دقت شود، هنگامى كه گسترده و وسيع گردد، خواه‌ناخواه، اختلافات و تناقض‌ها و تضادهايى در آن پيدا مى‌شود، بعضى در اوج زيبايى است، و بعضى كاملًا عادى و معمولى؛ بررسى آثار نويسندگان معروف و بزرگ، اعم از نثر و نظم، نيز گواه زنده اين مطلب است. اما كلام خدا، قرآن مجيد، اين چنين نيست، انسجام فوق العاده و همبستگى مفاهيم، فصاحت و بلاغت بى‌نظيرى كه در همه آياتش حاكم است، گواهى مى‌دهد كه از كلام انسان‌ها نيست. [1]

'''متشاكس:'''

{{(آیه):شُرَكآءُ مُتَشاكِسُونَ}}

{{صورتی:«متشاكس»}} از مادّه‌{{صورتی: «شَكِس»}} به كسانى گفته مى‌شود كه، با عصبانيت و بد خلقى به جر و بحث و نزاع مشغولند. [2]

'''مُتَشاكِسُون:'''

{{(آیه):شُرَكآءُ مُتَشاكِسُونَ}}

{{صورتی:«مُتَشاكِسُون»}} از مادّه‌{{صورتی: «شكاسه»}} به معناى «سوء خلق و دعوا و خصومت» است. [3]

'''مُتَصَدِّع:'''

{{(آیه):خاشِعاً مُّتَصَدِّعاً}}

{{صورتی:«مُتَصَدِّع»}} از مادّه‌{{صورتی: «صدع»}} به معناى «شكافتن اشياء سفت و محكم» است، مانند آهن و شيشه، و اگر به سردرد{{صورتی: «صداع»}} مى‌گويند، به خاطر اين است كه گويى مى‌خواهد سر انسان را از هم بشكافد. [4]

'''مُتَقَلَّب:'''

{{(آیه):وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ}}

{{صورتی:«مُتَقَلَّب»}} به معناى جايگاه رفت و آمد است. بنابراين‌{{صورتی: «مُتَقَلَّب»}} اسم مفعول است كه در اينجا به معناى اسم مكان آمده، ولى جمعى آن را «مصدر ميمى» مى‌دانند، كه به معناى انتقال از حالى به حالى مى‌باشد. اما معناى اول، با توجّه به قرينه مقابله با{{صورتی: «مَثْوى‌»}} كه مسلماً اسم مكان است، مناسب‌تر است. [5]

'''مُتَّكَأ:'''

{{(آیه):وَ أَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً}}

{{صورتی:«مُتَّكَأ»}} به معناى چيزى است كه بر آن تكيه مى‌كنند، مانند پشتى‌ها، تخت‌ها و صندلى‌ها، آن چنان كه در قصرهاى آن زمان معمول بود، ولى بعضى‌{{صورتی: «مُتَّكَأ»}} را به‌{{صورتی: «اترج»}} كه نوعى ميوه است تفسير كرده‌اند.

آنها كه متّكا را به همان معناى پشتى و مانند آن تفسير كرده‌اند نيز، گفته‌اند: ميوه آن‌

[1]سوره آل عمران: 7؛[https://lib.eshia.ir/27575/2/506/مُتَّكَأ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج2، ص506.]؛سوره زمر: 23؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/452/مُتَّكَأ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص452.]

[2]سوره زمر: 29؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/464/متشاكس مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص464.]

[3]سوره زمر: 29؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/464/مُتَشاكِسُون مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص464.]

[4]سوره حشر: 21؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/559/مُتَصَدِّع مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص559.]

[5]سوره محمّد: 19؛[https://lib.eshia.ir/27575/21/472/مُتَقَلَّب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج21، ص472.]

نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 501
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست