responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 48

وزن قمر) كه به معناى‌{{صورتی: «شدت خوشحالى توأم با هوسبازى»}} است. [1]

'''أَشْراط:'''

{{(آیه):فَقَدْ جآءَ أَشْراطُهَا}}

{{صورتی:«اشْراط»}} جمع‌{{صورتی: «شرط»}} (بر وزن شرف) به معناى‌{{صورتی: «علامت»}} است. بنابراين‌{{صورتی: «اشراط الساعة»}} اشاره به نشانه‌هاى نزديك شدن قيامت است. [2]

'''أَشْقى‌:'''

{{(آیه):إِذِ انْبَعَثَ أَشْقاها}}

{{صورتی:«أَشْقى‌»}} از مادّه‌{{صورتی: «شقو»}} به معناى‌{{صورتی: «شقى‌ترين»}} و سنگدل‌ترين افراد، اشاره به همان كسى است كه‌{{صورتی: «ناقه ثمود»}} را به هلاكت رساند؛ همان‌{{صورتی: «ناقه»}} (شتر ماده) اى كه به عنوان يك معجزه در ميان آن قوم ظاهر شده بود و هلاك كردن آن، اعلان جنگ با آن پيامبر الهى محسوب مى‌شد. [3]

'''إِشْمَأَزَّت:'''

{{(آیه):وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ}}

{{صورتی:«اشْمَأَزَّت»}} ازماده‌{{صورتی: «اشمئزاز»}} به‌معناى‌{{صورتی: «گرفتگى و تنفّر»}} از چيزى است.{{صورتی: «وَحْدَهُ»}} منصوب است به عنوان حال، يا مفعول مطلق. [4]

'''أَشْهاد:'''

{{(آیه):يَوْمَ يَقُومُ الأَشْهاد}}

{{صورتی:«أَشْهاد»}} جمع‌{{صورتی: «شاهد»}} يا{{صورتی: «شهيد»}} است (همان‌گونه كه‌{{صورتی: «اصحاب»}} جمع‌{{صورتی: «صاحب»}} و{{صورتی: «اشراف»}} جمع‌{{صورتی: «شريف»}} است) و به هرحال، به معناى گواهان است. [5]

'''أَشْياع:'''

{{(آیه):وَلَقَدْ أَهْلَكْنآ أَشْياعَكُمْ}}

{{صورتی:«أَشْياع»}} جمع‌{{صورتی: «شيعه»}} به معناى كسانى است كه از سوى فردى به هر طرف مى‌روند، امور مربوط به او را نشر و شياع مى‌دهند، و او را تقويت مى‌كنند. و اگر شيعه به معناى پيرو، استعمال مى‌شود نيز، از همين جهت است. [6]

'''أصحاب‌الايكه:'''

{{(آیه):أَصْحَابُ الأَيْكَةِ}}

{{صورتی:«ايكه»}} به معناى‌{{صورتی: «درخت»}} است و{{صورتی: «اصحاب الايكه»}} همان قوم حضرت‌{{صورتی: «شعيب»}} هستند كه در سرزمينى پر آب و مشجر، در ميان‌{{صورتی: «حجاز» و «شام»}} زندگى مى‌كردند. [7]

'''إِصْر:'''

{{(آیه):وَ لا تَحْمِلْ عَلَيْنآ إِصْراً}}

{{صورتی:«اصر»}} در اصل به معناى گره زدن چيزى و يا نگهدارى و محبوس كردن آن با قهر و غلبه است و به امورى كه انسان را از كارهاى مهم‌

[1]سوره قمر: 25؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/62/إِصْر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص62.]

[2]سوره محمّد: 18؛[https://lib.eshia.ir/27575/21/468/أَشْراط مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج21، ص468.]

[3]سوره شمس: 12؛[https://lib.eshia.ir/27575/27/69/أَشْقى‌ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج27، ص69.]

[4]سوره زمر: 45؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/508/إِشْمَأَزَّت مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص508.]

[5]سوره مؤمن: 51؛[https://lib.eshia.ir/27575/20/143/أَشْهاد مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج20، ص143.]

[6]سوره قمر: 51؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/87/أَشْياع مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص87.]

[7]سوره ص: 13؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/249/أصحاب‌الايكه مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص249.]

نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 48
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست