responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 397

آن باقى مى‌ماند.

و اين تعبير به عنوان كنايه از هر چيزى كه ضايع مى‌شود و بيهوده از دست مى‌رود، استعمال مى‌شود؛ و در سوره‌{{صورتی: «أعلى‌»}} به معناى گياهان خشكيده و درهم ريخته است. [1]

'''غَد:'''

{{(آیه):غَداً مَّنِ الْكَذَّابُ الأَشِرُ}}

تعبير به‌{{صورتی: «غَد»}} (فردا) از مادّه‌{{صورتی: «غُدْوَة- غَداة»}} اشاره به قيامت است چرا كه با توجّه به مقياس عمر دنيا به سرعت فرا مى‌رسد، و ذكر آن به صورت نكره، براى اهميت آن است. [2]

'''غَداء:'''

{{(آیه):قالَ لِفَتاهُ ءَاتِنَا غَدآءَنَا}}

{{صورتی:«غَداء»}} به غذايى گفته مى‌شود كه در آغاز روز يا وسط روز، مى‌خورند (صبحانه يا نهار) ولى از تعبيراتى كه در كتب لغت آمده است، چنين استفاده مى‌شود كه در زمان‌هاى گذشته‌{{صورتی: «غداء»}} را تنها به غذايى مى‌گفتند كه در آغاز روز مى‌خوردند (زيرا از «غُدْوَه» گرفته شده كه به معناى آغاز روز است) در حالى كه در عربى امروز، «غداء» و «تغدى» به معناى «نهار و نهار خوردن» است. [3]

'''غَدَق:'''

{{(آیه):لَأَسْقَيْنَاهُمْ مآءً غَدَقاً}}

{{صورتی:«غَدَق»}} (بر وزن شفق) به معناى آب فراوان است. [4]

'''غُدُوّ:'''

{{(آیه):بِالْغُدُوِّ وَ الآْصالِ}}

{{صورتی:«غُدُوّ»}} از مادّه‌{{صورتی: «غُدْوَة»}} جمع‌{{صورتی: «غداة»}} به معناى اول روز است و گاهى به معناى مصدرى نيز استعمال شده است.

{{صورتی:«غُدُوّ»}} (بر وزن عُلُوّ) به معناى طرف صبح است، ولى، از قرائن بر مى‌آيد كه در سوره‌{{صورتی: «سبأ»،}} «غُدُوّ» به معناى نيمه اول روز است؛ و مفهوم آيه اين است كه سليمان عليه السلام از صبح تا به ظهر، با اين مركب راهوار، به اندازه يك ماه مسافران آن زمان راه مى‌رفت و نيمه دوم روز، نيز به همين مقدار راه مى‌پيمود. [5]

'''غَرابِيب:'''

{{(آیه):وَ غَرابيبُ سُودٌ}}

{{صورتی:«غَرابِيب»}} از مادّه‌{{صورتی: «غَرْب»}} جمع‌{{صورتی: «غِرْبيب»}} (بر وزن كبريت) به معناى سياه پر رنگ است، و اين كه عرب به كلاغ «غراب» مى‌گويد، نيز از همين جهت است. [6]

[1]سوره مؤمنون: 41؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/262/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص262.]؛سوره أعلى‌: 5؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/402/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص402.]

[2]سوره قمر: 26؛ حشر، آيه 18 ؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/63/غَد مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص63.]

[3]سوره كهف: 62؛[https://lib.eshia.ir/27575/12/525/غَداء مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج12، ص525.]

[4]سوره جنّ: 16؛[https://lib.eshia.ir/27575/25/127/غَدَق مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج25، ص127.]

[5]سوره رعد: 15؛[https://lib.eshia.ir/27575/10/187/غُدُوّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج10، ص187.]؛سوره نور: 36؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/515/غُدُوّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص515.]؛سوره سبأ: 12؛[https://lib.eshia.ir/27575/18/48/غُدُوّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج18، ص48.]

[6]سوره فاطر: 27؛[https://lib.eshia.ir/27575/18/264/غَرابِيب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج18، ص264.]

نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 397
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست