غ‌

'''غائِبَة:'''

{{(آیه):مِنْ غآئِبَةٍ فِي السَّمآءِ}}

{{صورتی:«غائِبَة»}} از مادّه‌{{صورتی: «غَيْب»}} جنبه وصفى دارد و به عقيده گروهى،{{صورتی: «تاء»}} در آن براى تأنيث نيست، بلكه براى مبالغه است؛ و اشاره به اشيايى است كه فوق العاده مستور و پنهان مى‌باشند.

ولى اين احتمال نيز وجود دارد كه:{{صورتی: «تاء»}} آن براى تأنيث باشد و موصوف آن، «اشياء» يا «خصلت» و مانند آن محذوف گرديده است.

بعضى گفته‌اند: «سُمِّى الشى‌ء الذى يغيب و يخفى غائبة و خافية فكانت التاء فيهما بمنزلتها ... فى انّها اسماء غير صفات» (اعراب القرآن، جلد 7، صفحه 250). [1]

'''غابِر:'''

{{(آیه):كَانَتْ مِنَ الْغابِرينَ}}

{{صورتی:«غابِر»}} به كسى مى‌گويند كه همراهانش بروند و او باقى بماند، همان طور كه خانواده‌{{صورتی: «لوط»}} با او رفتند و تنها همسر او در شهر باقى ماند و به سرنوشت گنهكاران گرفتار شد.

{{صورتی:«غابِر»}} از مادّه‌{{صورتی: «غبور»}} به معناى باقيمانده چيزى است، و هر گاه جمعيتى از نقطه‌اى حركت كنند و كسى باقى بماند، به او «غابر» مى‌گويند. و نيز به همين جهت باقيمانده خاك را «غبار» مى‌نامند، و «غُبْرَه» به باقيمانده شير در پستان حيوان گفته مى‌شود.

و نسبت به همسر لوط از اين جهت است:

زنى كه در خانواده نبوت بوده، نمى‌بايست از «مسلمين و مؤمنين» جدا شود، اما كفر، شرك و بت‌پرستى او سبب جداييش گرديد. [2]

'''غابن:'''

{{(آیه):ذلِكَ يَوْمُ التَّغابُنِ}}

{{صورتی:«غابن»}} به معناى برنده است. [3]

'''غاسِق:'''

{{(آیه):وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ}}

{{صورتی:«غاسِق»}} از مادّه‌{{صورتی: «غَسَق»}} (بر وزن شفق) به گفته‌{{صورتی: «راغب»}} در «مفردات»: به معناى شدت ظلمت شب است كه در نيمه شب حاصل مى‌شود، و لذا قرآن مجيد به هنگام اشاره به پايان وقت نماز مغرب مى‌فرمايد:{{صورتی: «إِلى‌ غَسَقِ اللَّيْل».}} و اين كه در بعضى از كتب لغت «غسق» به معناى تاريكى آغاز شب تفسير شده، بعيد به نظر مى‌رسد؛ به خصوص اين كه ريشه اصلى اين لغت به معناى امتلاء (پر شدن) و سيلان است و

[1]سوره نمل: 75؛[https://lib.eshia.ir/27575/15/565/غائِبَة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج15، ص565.]

[2]سوره اعراف: 83؛[https://lib.eshia.ir/27575/6/295/غابِر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج6، ص295.]؛سوره شعراء: 171؛[https://lib.eshia.ir/27575/15/352/غابِر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج15، ص352.]؛سوره عنكبوت: 32؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/277/غابِر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص277.]؛ صافات، آيه 135 (ج 19، ص 165)

[3]سوره تغابن: 9؛[https://lib.eshia.ir/27575/24/206/غابن مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج24، ص206.]