{{صورتی:«صِرّ»}} و{{صورتی: «اصرار»}} از يك ريشه هستند و به معناى بستن چيزى توأم با شدت مىآيد و در اينجا به
معناى شدتى است كه در باد باشد، خواه به شكل يك باد سوزان، و يا سرد و خشك كننده. [2]
'''صَرْح:'''
{{(آیه):قِيْلَ لَهَا
ادْخُلِى الصَّرْحَ}}
{{صورتی:«صَرْح»}} (بر وزن طرح) گاه، به معناى فضاى وسيع و گسترده آمده، و گاه به معناى بناى
مرتفع و قصر بلند، و در اينجا ظاهراً به معناى حياط قصر است.
{{صورتی:«صَرْح»}} در اصل به معناى «وضوح و روشنى»، و «تصريح» به معناى آشكار نمودن است؛ سپس،
به بناهاى بلند و به قصرهاى زيبا و مرتفع اطلاق شده، چرا كه كاملًا واضح و روشن و
آشكار است، بسيارى از مفسران و ارباب لغت به اين معنا تصريح كردهاند. [3]
'''صَرْصَرْ:'''
{{(آیه):رِيحاً صَرْصَراً}}
{{صورتی:«صَرْصَرْ»}} (بر وزن دفتر) در اصل از مادّه{{صورتی: «صَرّ»}} (بر وزن شرّ) به معناى محكم بستن است و به همين جهت
كيسهاى را كه در آن پول مىگذاردند و در آن را محكم مىبستند{{صورتی: «صُرّه»}} (بر وزن طرّه)
مىناميدند؛ سپس به بادهاى بسيار سرد يا پر سر و صدا، و يا مسموم و كشنده، كه
انسان را هم در هم مىپيچد اطلاق شده است. و شايد تندباد عجيبى كه قوم عاد را در
هم كوبيد داراى همه اين صفات سهگانه بوده است، و تكرار آن در واژه{{صورتی: «صرصر»}} براى تأكيد
است، و از آنجا كه اين باد، هم شديد بوده است و هم سرد، هم پر سوزش و هم پر سر و
صدا، اين واژه به آن اطلاق شده است. [4]
تعبير به{{صورتی: «صَرَفْنَا»}} از مادّه{{صورتی: «صرف»}} كه به معناى منتقل ساختن چيزى از حالتى، به حالت ديگر است؛ ممكن است اشاره به
اين معنا باشد كه طائفه جنّ قبلًا از طريق «استراق سمع» به اخبار آسمانها گوش فرا
مىدادند، با ظهور پيامبر اسلام از آن
[1]سوره مريم: 41؛[https://lib.eshia.ir/27575/13/90/صَرَفْنَا مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج13، ص90.]؛سوره حديد: 19؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/362/صَرَفْنَا مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص362.]
[2]سوره آل عمران: 117؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/86/صِرّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص86.]
[3]سوره نمل: 44؛[https://lib.eshia.ir/27575/15/510/صَرْح مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج15، ص510.]؛سوره مؤمن: 36؛[https://lib.eshia.ir/27575/20/118/صَرْح مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج20، ص118.]