قلب و لسان و اعضاء است. تعبير به‌{{صورتی: «شَكُور»}} در سوره‌{{صورتی: «تغابن»}} كه يكى از اوصاف خدا است، دليل بر اين است كه خداوند از بندگانش به وسيله پاداش‌هاى عظيم، تشكر مى‌كند. [1]

'''شَمَائل:'''

{{(آیه):عَنِ الْيَمِيْنِ وَ الشَّمآئِلِ}}

{{صورتی:«شَمَائل»}} از مادّه‌{{صورتی: «شِمال»}} (جمع‌{{صورتی: «شَمْأَل»}} بر وزن مشعل به معناى چپ) به صورت جمع آمده است. [2]

'''شمس:'''

{{صورتی:«شمس»}} به معناى خورشيد مى‌باشد. [3]

'''شُواظ:'''

{{(آیه):يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُواظٌ}}

{{صورتی:«شُواظ»}}- به گفته‌{{صورتی: «راغب»}} در «مفردات» و{{صورتی: «ابن منظور»}} در{{صورتی: «لسان العرب»}} و بسيارى از مفسران- به معناى شعله‌هاى بى دود آتش است، و بعضى آن را به معناى زبانه‌هاى آتش كه از خود آتش به ظاهر بريده مى‌شود و سبز رنگ است، تفسير كرده‌اند؛ و در هر حال، اين تعبير اشاره به شدت حرارت آن است. [4]

'''شَوْب:'''

{{(آیه):لَشَوْباً مِّنْ حَمِيمٍ}}

{{صورتی:«شَوْب»}} به معناى چيزى است كه با شى‌ء ديگر، مخلوط شود. [5]

'''شورى‌:'''

{{(آیه):أَمْرُهُمْ شُورى‌ بَيْنَهُمْ}}

{{صورتی:«شورى‌»}} از مادّه‌{{صورتی: «شَوْر»}} هر گاه مصدر و به معناى‌{{صورتی: «مشاورت»}} بوده باشد؛ بايد در آيه فوق كلمه «ذو» در تقدير گرفته شود{{صورتی: «أَمْرُهُمْ ذُو شُورى‌ بَيْنَهُمْ»}} آن گونه كه بعضى از مفسران گفته‌اند، و يا حمل بر مبالغه و تأكيد شود؛ زيرا ذكر «مصدر» به جاى «وصف» معمولًا همين معنا را مى‌رساند. ولى اگر{{صورتی: «شورى‌»،}} به معناى كارى كه در آن مشورت مى‌شود، بوده باشد آن چنان كه «راغب» در «مفردات» گفته‌{{صورتی: «الَامْرُ الَّذِي يُتَشاوَرُ فِيْهِ»}} ديگر نيازى به تقدير نيست (دقت كنيد). [6]

'''شَوكة:'''

{{(آیه):أَنَّ غَيْرَ ذاتِ الشَّوكَةِ}}

{{صورتی:«شَوكة»}} به معناى قدرت و شدت است و در اصل از{{صورتی: «شَوك»}} به معناى خار گرفته شده، سپس به سر نيزه‌هاى سربازان و بعد از آن به هر گونه اسلحه،{{صورتی: «شَوكة»}} گفته شده، و از آنجا

[1]سوره ابراهيم: 5؛[https://lib.eshia.ir/27575/10/317/شَوكة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج10، ص317.]؛سوره اسراء: 3؛[https://lib.eshia.ir/27575/12/37/شَوكة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج12، ص37.]؛سوره لقمان: 31؛[https://lib.eshia.ir/27575/17/98/شَوكة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج17، ص98.]؛ سبأ، آيه 13 (ج 18، ص 54)؛سوره شورى‌: 33؛[https://lib.eshia.ir/27575/20/477/شَوكة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج20، ص477.]؛سوره تغابن: 17؛[https://lib.eshia.ir/27575/24/224/شَوكة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج24، ص224.]

[2]سوره نحل: 48؛[https://lib.eshia.ir/27575/11/282/شَمَائل مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج11، ص282.]

[3]سوره ص: 33 ؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/294/شمس مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص294.]

[4]سوره رحمن: 35؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/162/شُواظ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص162.]

[5]سوره صافات: 67؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/87/شَوْب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص87.]

[6]سوره شورى‌: 38؛[https://lib.eshia.ir/27575/20/486/شورى‌ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج20، ص486.]