'''ذو الاوتاد:'''

{{(آیه):فِرْعَوْنُ ذُو الأَوْتادِ}}

{{صورتی:«ذو الاوتاد»}} به معناى صاحب ميخ‌هاى محكم است و توصيف فرعون به اين كلمه، كنايه از استحكام قدرت فرعون و فرعونيان است. [1]

'''ذو القلبين:'''

{{صورتی:«ذو القلبين»}} به معناى صاحب دو قلب است. [2]

'''ذَهَب:'''

{{(آیه):يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ}}

{{صورتی:«ذَهَب»}} به معناى «طلا» است. بعضى از دانشمندان لغت (طبق نقل «طبرسى» در «مجمع البيان») درباره اين لغت تعبير جالبى كرده‌اند و گفته‌اند: اين كه به «طلا»، «ذهب» گفته مى‌شود، براى آن است كه به زودى از دست مى‌رود و بقايى ندارد (مادّه «ذَهاب» در لغت به معناى رفتن است). [3]

'''ذِي قُوَّةٍ:'''

{{(آیه):ذي قُوَّةٍ عِنْدَ}}

تعبير به‌{{صورتی: «ذِي قُوَّةٍ»}} (صاحب قدرت) درباره جبرئيل، به خاطر آن است كه براى دريافت چنين پيام بزرگ و ابلاغ دقيق آن، قدرت و نيروى عظيمى لازم است، و اصولًا، هر رسول و فرستاده‌اى بايد در حدود رسالت خود، صاحب قدرت باشد، مخصوصاً بايد از هرگونه فراموشكارى در زمينه پيامى كه مسؤول ابلاغ آن است بر كنار باشد. [4]

[1]سوره ص: 12؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/248/ذو الاوتاد مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص248.]

[2]سوره احزاب: 4؛[https://lib.eshia.ir/27575/17/210/ذو القلبين مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج17، ص210.]

[3]سوره توبه: 34؛[https://lib.eshia.ir/27575/7/464/ذَهَب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج7، ص464.]

[4]سوره تكوير: 20؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/203/ذِي قُوَّةٍ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص203.]