ولى گاهى به دانه‌هاى ديگر گياهان نيز گفته مى‌شود. [1]

'''حِبال:'''

{{(آیه):فَأَلْقَوْا حِبالَهُمْ}}

{{صورتی:«حِبال»}} جمع‌{{صورتی: «حبل»}} (بر وزن طبل) به معناى طناب است. [2]

'''حَبْط:'''

{{(آیه):فَأُولئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ}}

{{صورتی:«حَبْط»}} در اصل به گفته «راغب» در «مفردات» به معناى اين است كه چهارپايى از علف‌هاى نامناسب آن قدر بخورد كه شكمش باد كند و دستگاه گوارش او ضايع گردد و چون اين حالت سبب فساد غذا و بى اثر بودن آن مى‌گردد، اين واژه به معناى باطل و بى‌خاصيت شدن، به كار مى‌رود؛ لذا «معجم مقائيس اللغة» معناى آن را «بطلان» ذكر كرده است. چنين حيوانى بر اثر اين حالت ظاهراً چاق و چله به نظر مى‌رسد، ولى در باطن مريض و بيمار است. [3]

'''حُبُك:'''

{{(آیه):وَالسَّمآءِ ذاتِ الْحُبُكِ}}

براى‌{{صورتی: «حُبُك»}} (بر وزن كتب) جمع‌{{صورتی: «حباك»}} (بر وزن كتاب)، در لغت معانى بسيارى براى آن گفته شده است، از جمله: راه‌ها و چين و شكن‌هايى كه بر اثر بادها روى رمل‌هاى بيابان، و يا صفحه آب، و يا ابرهاى آسمان پيدا مى‌شود. به موهاى «مجعد» نيز «حبك» گفته مى‌شود. گاه «حبك» را به معناى زيبايى و زينت تفسير كرده‌اند. و همچنين به معناى شكل موزون و مرتب.

و ريشه اصلى آن‌{{صورتی: «حَبْك»}} (بر وزن كبك)، به معناى بستن و محكم كردن است. به نظر مى‌رسد كه همه اين معانى به يك معنا باز مى‌گردد و آن چين و شكن‌هاى زيبايى است كه در ميان امواج، ابرهاى آسمان، رمل‌هاى بيابان و موهاى سر پيدا مى‌شود. و اما تطبيق اين معنا بر آسمان، يا به خاطر اشكال مختلف توده‌هاى ستارگان و صورت‌هاى فلكى (مجموعه‌هايى از ستارگان ثابت را كه شكل خاصى به خود گرفته، صورت فلكى مى‌نامند) است. يا به خاطر موج‌هاى جالبى است كه در ابرهاى آسمانى پيدا مى‌شود، و گاه به قدرى زيبا است كه مدت‌ها چشم‌هاى انسان را متوجّه خود مى‌سازد. و يا توده‌هاى عظيم كهكشان‌ها است كه همچون پيچ و خم‌هاى موهاى مجعد، بر صفحه آسمان ظاهر مى‌شود؛ مخصوصاً عكس‌هاى جالبى كه دانشمندان به وسيله تلسكوپ‌ها از اين‌

[1]سوره انعام: 95؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/442/حُبُك مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص442.]؛سوره رحمن: 12؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/123/حُبُك مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص123.]

[2]سوره شعراء: 44؛[https://lib.eshia.ir/27575/15/251/حِبال مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج15، ص251.]

[3]سوره بقره: 217؛[https://lib.eshia.ir/27575/2/139/حَبْط مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج2، ص139.]؛سوره اعراف: 147؛[https://lib.eshia.ir/27575/6/438/حَبْط مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج6، ص438.]؛سوره هود: 16؛[https://lib.eshia.ir/27575/9/66/حَبْط مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج9، ص66.]