'''أ'''

'''أَب:'''

{{(آیه):قالَ إِبْراهِيْمُ لِأَبِيهِ}}

{{صورتی:«أب»}} در لغت عرب غالباً بر پدر اطلاق مى‌شود و گاهى بر جدّ مادرى و عمو و همچنين، بر مربى، معلم و كسانى كه براى تربيت انسان به نوعى زحمت كشيده‌اند نيز اطلاق مى‌گردد.

ولى شك نيست كه به هنگام اطلاق اين كلمه، اگر قرينه‌اى در كار نباشد قبل از هر چيز{{صورتی: «پدر»}} به نظر مى‌آيد.

اين كه گفته‌اند كلمه‌{{صورتی: «اب»}} در لغت عرب گاهى به عمو نيز اطلاق مى‌شود با توجّه به آيات سوره‌{{صورتی: «ابراهيم»}} كاملًا قابل قبول است. خلاصه اين كه‌{{صورتی: «اب»}} و{{صورتی: «والد»}} در لغت عرب با هم متفاوتند؛ كلمه‌{{صورتی: «والد»}} كه در آيات مورد بحث به‌كار رفته منحصراً به‌معناى پدر است ولى‌{{صورتی: «اب»}} كه در مورد{{صورتی: «آزر»}} آمده مى‌تواند به معناى‌{{صورتی: «عمو»}} بوده باشد. [1]

'''أَبّ:'''

{{(آیه):وَ فاكِهَةً وَ أَبّاً}}

{{صورتی:«أَبّ»}} (با تشديد باء) به‌معناى گياهان خودرو، و چراگاهى است كه آماده چريدن حيوانات ويا چيدن آن باشد؛ و در اصل معناى‌{{صورتی: «آمادگى»}} را مى‌بخشد، و از آنجا كه اين گونه چراگاه‌ها آماده بهره‌بردارى است، به آن‌{{صورتی: «أَبّ»}} گفته شده.

{{صورتی:بعضى‌}} نيز گفته‌اند: منظور از{{صورتی: «أَبّ»}} ميوه‌هايى است كه قابل خشك كردن و ذخيره نمودن براى زمستان است، به مناسبت اين كه هميشه آمادّه بهره‌بردارى است. [2]

'''أبابيل:'''

{{(آیه):أَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْراً أَبابِيلَ}}

{{صورتی:«ابابيل»}} بر خلاف آنچه در زبان‌ها مشهور است، نام آن پرنده نبود، بلكه معناى وصفى دارد.

بعضى آن را به معناى‌{{صورتی: «جماعات متفرقه»}} دانسته‌اند، به اين معنا كه پرندگان مزبور{{صورتی: «گروه، گروه»}} از هر طرف به سوى لشكر{{صورتی: «فيل»}} آمدند. اين كلمه، معناى جمعى دارد، كه بعضى مفرد آن را{{صورتی: «ابابله»}} به معناى گروهى از پرندگان يا اسب‌ها و شتران دانسته‌اند، و بعضى مى‌گويند: جمعى است كه مفرد از جنس خود ندارد. [3]

'''أباريق:'''

{{(آیه):بِأَكْوابٍ وَ أَبارِيْقَ}}

{{صورتی:«اباريق»}} جمع‌{{صورتی: «ابريق»}} در اصل، از ريشه فارسى‌{{صورتی: «آبريز»}} گرفته شده و به معناى ظروفى است كه داراى دسته و لوله براى ريزش مايعات است. [4]

[1]سوره انعام: 74؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/376/أَب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص376.]؛ ابراهيم، آيه؛ (ج 10، ص 424)؛سوره مريم: 42؛[https://lib.eshia.ir/27575/13/91/أَب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج13، ص91.]؛سوره شعراء: 70؛[https://lib.eshia.ir/27575/15/278/أَب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج15، ص278.]

[2]سوره عبس: 31؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/161/أَبّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص161.]

[3]سوره فيل: 3؛[https://lib.eshia.ir/27575/27/361/أبابيل مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج27، ص361.]

[4]سوره واقعه: 18؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/223/أباريق مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص223.]