( و ما به او نزديكتر از شمائيم ، ولى شما بينايى نداريد ) .
5 - * ( فَإِذا سَوَّيْتُه وَنَفَخْتُ فِيه مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَه ساجِدِينَ ) * [1] .
( و هنگامى كه من خلقت انسان را تكميل كردم و از روح خود در آن دميدم ، در مقابل او بسجده بيافتيد ) .
6 - * ( وَإِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبى وَاسْتَكْبَرَ وَكانَ مِنَ الْكافِرِينَ ) * [2] .
( و در آن هنگام كه به فرشتگان گفتيم : به آدم سجده كنيم ، همهء آنان سجده كردند ، مگر شيطان كه امتناع ورزيد و تكبر نمود ، و او از گروه كفار بود ) .
7 - * ( وَإِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً ) * [3] .
( و در آن هنگام كه پروردگار تو به فرشتگان گفت : من در روى زمين خليفه اى قرار مىدهم ) .
هفت آيهء فوق بعنوان نمونه اى از عظمت انسان و رابطهء خاص او با خداوند است ، باين ترتيب : 1 - خدا با انسان است .
2 - خدا از رگ گردن به انسان نزديكتر است .
3 - خدا انسان را اكرام كرده او را به بسيارى از موجودات برترى داده است .
4 - انسان مسجود ملائكه قرار گرفته است .
5 - انسان خليفة اللَّه است .
6 - روح الهى در انسان دميده شده است ، البته نه بمعناى اين كه جزئى از روح خدا تجزيه شده و در انسان دميده شده باشد ، بلكه مقصود اينست كه يك حقيقت والايى كه شايستهء اضافهء تشريفى بخدا است ، در وى دميده شده است .

[1] الحجر آيهء 29 .
[2] البقرة آيهء 34 .
[3] البقرة آيهء 30 .

81