اگر بخواهيم رسالت محمد بن عبد الله ( ص ) را در آن محيط ضد حيات توضيح بدهيم ، بايستى همهء صفحات كتاب الهى را بخوانيم و بفهميم كه او چه گلهاى جاننواز از خارستان عربستان و چه آبحياتى از ريگزار آن شبه جزيره به انسانها تقديم كرده است .
در پايان اين بحث اجمالى ، جمله اى را با استدلال روشن متذكر مىشويم : پيامبر اسلام از محيط بىجان عربستان ، سر برآورده ارزش نهايى جان را اعلام فرمود . براى روشن شدن اين حقيقت مواد حقوقى زير را در بارهء جانداران دقت فرماييد ، تا ثابت شود كه جملهء فوق يك شعر حماسى و اوتوپيايى نيست : - مادهء يكم - هر كس كه جاندارى را در اختيار دارد ، به تنظيم و آماده كردن وسايل حيات آن جاندار مكلف است .
توضيح - بايستى اين تنظيم و آماده كردن مطابق شرايط ذاتى و محيطى حيوان بوده باشد .
مادهء دوم - جاندار بدان جهت داراى حقوق مزبور در اين مواد است كه داراى حيات است . لذا هيچ تفاوتى ميان جانداران نيست ، خواه گوشت و چرم و ساير اجزايش قابل بهره بردارى باشد ، يا نه ، بلكه خواه سودى براى كسى كه حيوان در اختيار او است داشته باشد ، يا نه .
تبصره - از عموم جانداران تنها حيوانات موذى و مضر استثناء مىشود .
مادهء سوم - اگر كسى كه حيوان در اختيار او قرار گرفته است ، نتواند يا نخواهد وسايل زندگى حيوان را تامين نمايد ، اگر گوشتش قابل خوردن است ، مىتواند حيوان را ذبح كند [1] .
و اگر گوشتش قابل خوردن نباشد بايستى با هر وضعى كه ممكن است جان حيوان را نجات بدهد ، مانند اجاره دادن ، فروختن ، هديه كردن و رها كردن به حال خود .

[1] جواز ذبح حيوان براى بهره بردارى از ديگر اجزايش مانند چرم و عاج و غير ذلك ، روشن نيست .

203