براى ابد براى اثباتكنندگان هيولى يا حامل عمومى و مادهء مطلق غير قابل حلّ خواهد ماند كه وجود يك واحد عمومى ثابت در متن عالم طبيعت كه اجزاى آن حتى در يك ميليونم لحظه در حال ثبات و ركود نيست ، چطور قابل تصور ميباشد اين كه ما واحدهاى مستمرى در جهان طبيعت مىبينيم ، مانند دائره بودن پنكهء برقى است كه واقعيتش سه شاخهء فلزى است و سرعت حركت آن را بشكل يك دائرهء مستمر در آورده است :
< شعر > اين درازى خلقت از تيزىّ صنع مىنمايد سرعتانگيزى صنع < / شعر > مسئلهء سوم - فعاليتهاى ذهنى نمونه هايى را از واقعيت بىسابقهء مادهء حامل بما نشان مىدهد موقعى كه عدد 5 را ( نه نقش كتابى آن را ) در ذهن خود درمىيابيم ، اين عدد 5 علت مادّى پيشين ندارد كه صورتى از صورتهاى آن بوده باشد . يعنى ما در ذهن خود يك حقيقت عمومى قابل تحول به 2 و 3 و 4 و 5 نداريم كه در موقع دريافت 5 صورت 5 را پذيرفته باشد ، بلكه آنچه كه در ذهن ما بوجود مىآيد ، فعاليتى است كه عدد را بعنوان محصول خود بدون سابقهء مادّه ( حقيقت عمومى ، مادّه حامل ) بوجود مىآورد .
وقتى كه يك سلسله تداعى معانى يا انديشهء منطقى در ذهن ما بجريان مىافتد ، هيچ يك از واحدهاى آنها صورتى از مادهء حامل نيست .
يعنى هنگامى كه از ديدن فضاى بيكران ، اعداد بىنهايت يا پهنه اى بىنهايت را با رابطهء تداعى معانى درك مىكنيم ، معنايش اين نيست كه فضاى بيكران در ذهن ما ، مادهء اعداد بىنهايت يا پهنه اى بىنهايت ميباشد ، بلكه آنچه كه هست اينست كه ذهن ما با مشاهدهء فضاى بيكران در بيرون از خود ، مفهومى از اعداد بىنهايت را بىسابقه چيز ديگرى بعنوان مادهء حامل بوجود مىآورد . همچنين در انديشه‌هاى منطقى ، هنگامى كه در ذهن ما اين قضايا : سعيد انسان است و هر انسانى فانى است ، پس سعيد فانى است ، به جريان مىافتد ، نه « سعيد انسان است » صورتى از مادهء حامل پيشين است و نه « هر انسان

90