( خدا آفرينش را بىسابقهء هستى بوجود مىآورد و سپس آن را برميگرداند و سپس بسوى او خواهيد برگشت ) .
* ( أَ وَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ الله الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُه ) * [1] .
( آيا نمىبينند خداوند چگونه آفرينش را آغاز ميكند و سپس آنرا برميگرداند ) .
* ( بَدِيعُ السَّماواتِ وَالأَرْضِ وَإِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَه كُنْ فَيَكُونُ ) * [2] .
( ابداع كنندهء ( بوجود آورندهء اشياء بىسابقهء هستى ) آسمانها و زمين و موقعى كه حكم هستى به امرى كند ، تنها بآن امر مىگويد « باش » او فورا لباس هستى را مىپوشد ) .
اين رابطه بهيچ وجه با مكتب وحدت موجود و آن نوع وحدت وجودى كه در نتيجه با وحدت موجود يكى است ، سازگار نمىباشد . زيرا اين آيات صريحا مىگويد : موجودات با ارادهء خداوندى بوجود آمده‌اند ، و بهيچ وجه پيش از تعلق ارادهء الهى به تحقق هستى آنان ، وجود نداشته‌اند . و وجود علمى كائنات در علم خداوندى غير از هستى عينى آنها در ذات يا هستى خداوندى است . بنا بر اين اگر مكتبهاى وحدت موجودى و وحدت وجودىهاى مساوى وحدت موجودى قابل تفسير صحيح نباشند ، با نظر به آيات مزبوره نمىتوان آنها را پذيرفت .
* ( وَقالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصارى نَحْنُ أَبْناءُ الله وَأَحِبَّاؤُه قُلْ فَلِمَ ) * . [3] ( و از آن خدا است ملك آسمانها و زمين و آنچه كه ميان آنها است و برگشت نهايى بسوى او است ) .
5 - رابطهء مالكيت مطلقه بديهى است كه مقصود از اين رابطه ، مالكيت عرفى و حقوقى نيست كه

[1] العنكبوت آيهء 19 .
[2] البقرة آيهء 117 .
[3] المائدة آيهء 18 .

71