* ( قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الله ) * [1] .
( به آنان بگو : آنچه كه به عنوان پاداش رسالت از شما درخواست كرده‌ام ، براى خود شما است ، پاداش من فقط با خدا است ) .
مسلم است كه پيامبر از هيچكس هيچگونه پاداشى براى خود نخواسته است جز محبت و وداد خاندان عصمت ، نتيجهء بديهى اين آيات اينست كه تبعيت مردم از خاندان عصمت ، آن منفعت والاست كه بخود مردم مىرسد نه به پيامبر اكرم . اين نتيجه بهر دو تقدير ( اجر متعدد و اجر واحد ) تفاوتى نمىكند .
در پنج آيه از قرآن مجيد پاداش رسالت را به خدا منسوب مىنمايد : * ( وَما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْه مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ ) * [2] .
( من براى رسالت خودم هيچ پاداشى نمىخواهم ، پاداش من فقط به عهدهء پرورندهء عالميان است ) .
اين آيات به ضميمهء آيهء مودت گوياى اين حقيقت است كه محبّت و وداد اهل البيت ( ع ) عنايت خداوندى بر بندگان است كه به عنوان پاداش مقرر شده است .
تذكر - مقصود از اهل بيت و قربى در قرآن أئمهء معصومين عليهم السلام اند . اين مسئله را در تفسير موضوعى مشروحا مطرح خواهيم كرد .
مسئلهء سوم - توجّه جدى و توصيف و توصيهء امير المؤمنين در موارد متعددى از نهج البلاغه در بارهء اهل بيت است . اين همان امير المؤمنين است كه در راه اعلاى كلمهء حق با عموها و خويشاوندان نزديكش مبارزه‌ها كرد و چند نفر از آنان را از پاى در آورد .
همهء محققين در تاريخ اسلام مىدانند كه او با عقيل كه برادر بزرگترش بود ، چگونه رفتار كرد و برادر بودنش با عقيل ، او را از عدالت محض منحرف نكرده با جلوگيرى از خواسته‌هاى مادّى عقيل ، او روانهء شام گشت .

[1] سبأ آيهء 47 .
[2] الشعراء آيهء 109 و 127 و 145 و 180 .

276