و از بدى جلوگيرى مىنمايد ، پاكيزه‌ها را براى آنان حلال و پليدىها را براى آنان تحريم مىكند و بار سنگين و زنجيرهايى كه بر گردن آنان بود ، برمىدارد و كسانى كه به او ايمان آورده‌اند و تعظيم و يارىاش مىكنند و از آن نورى كه با او نازل شده است ، پيروى مىكنند ، رستگارانند ) .
اين است هدف و موادّ رسالتها در قرآن : 1 - قيام انسانها به عدالت .
2 - نشان دادن آيات الهى .
3 - تعليم كتاب كه واقعيات هستى و حيات انسانى را در بر دارد .
4 - تعليم حكمت كه دانستنىها را در راه شدنهاى تكاملى تصفيه مىنمايد .
5 - امر به نيكىها و نهى از پليدىها .
6 - برداشتن بارها و زنجيرهاى سنگينى كه از عوامل گوناگون انسانها را در خود مىفشارند .
7 - روشنايى در حيات كه آرمان اعلاى حيات انسانها را معرفى و قابل وصول مىسازد .
فلسفه و هدف رسالتها از ديدگاه على بن ابي طالب عليه السلام :
خداوند سبحان در ميان انسانها صاحبان رسالت را برانگيخت و پيامبران خود را پياپى براى آنان فرستاد ، تا : 1 - آنان را به وفا به تعهد فطرى كه خداوند به آنان عنايت كرده است ، تحريك نمايند .
2 - نعمتهاى فراموش شدهء خداوندى را بيادشان بياندازند .
3 - با ابلاغ رسالتها دليل و حجت را بر آنان تمام كنند .
4 - گنجينه‌هاى نهانى عقول آنان را بكاوند و بارور بسازند .
5 - آيات هندسهء كلى هستى را از آسمانهاى برافراشته در بالاى سرشان ، و گهوارهء گسترده زير پايشان ، و اشكال گوناگون معيشت را كه حيات آنان را تأمين مىنمايد ، آشكار بسازند .

187