گونه اش خالى است ، مبدأ او از سوى مشرق است و چون چنان شود سفيانى خروج كند و به اندازهء دوران باردارى يك زن كه نه ماه است حكومت خواهد كرد ، در شام خروج مىكند و مردم شام او را گردن مىنهند جز چند طايفه از آنان كه بر حقّ پايدارند ، خداوند آنان را از خروج به همراهى او نگه مىدارد و با سپاهى بسيار ( پر تاخت و تاز ) به مدينه مىآيند تا آنگاه كه به دشت مدينه مىرسد خداوند او را به زمين فرو مىبرد و اين همان فرمايش خداى عزّ و جلّ است در كتاب خود كه * ( وَلَوْ تَرى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ ) * - الآية : ( اگر ببينى - آنان را در حال مرگى سخت پر عذاب - آن هنگامى كه هراسانند پس هيچ عذابي از آنان فوت نشود و از مكانى نزديك - زير قدمهايشان - گرفتار مىشوند ) . [1] 15 - هشام بن سالم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود : « يمانى و سفيانى همچون دو اسب مسابقهاند » . 16 - مغيرة بن سعيد از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود : [ امير المؤمنين عليه السّلام فرمود : ] « هنگامى كه دو نيزه در شام برخورد كنند ( ردّ و بدل شوند )