مىافتد ، و سپس از آنجا به كناسهء بني اسد مىگذرد و بعد به ثقيف مىرسد ، تا اينكه هيچ جايگاه ستمى بر آل محمّد را فرو نمىگذارد مگر آن كه آن را به آتش مىكشد » . 50 - ابو خالد كابلى از امام باقر عليه السّلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود : گوئى مىبينم كه قومى در مشرق خروج كرده‌اند و خواستار حقّاند ولى به ايشان داده نمىشود ، باز خواستار آن مىشوند و به آنان داده نمىشود ، پس چون چنين مىبينند شمشيرهاى خود را بر گردن خويش مىافكنند ( آمادهء كارزار مىشوند ) پس آنچه مىطلبند به ايشان بدهند ولى ايشان از پذيرفتن آن خوددارى مىكنند تا اينكه قيام نمايند و آن را به كسى باز ندهند مگر به صاحب شما ، كشتگانشان شهيدند ، بدانيد اگر من خود آن را در مىيافتم حتما خود را براى صاحب اين امر نگاه مىداشتم » . 51 - معروف بن خرّبوذ گويد : « هيچ گاه خدمت امام باقر عليه السّلام نرسيديم مگر اينكه آن حضرت فرمود : « خراسان ، خراسان ، سجستان ، سجستان « مانند اين بود كه آن حضرت ما را بدان بشارت مىداد » .

383